تحالف ايران و اخوان المسلمين از کشورهایی بود که در مراحل مختلف تاریخ خود به گروه اخوان المسلمین حمایتهایی ارائه کرده است، علیرغم تناقضات عقیدتی میان شیعه اثناعشری که آن باور دارد و سنیگری که اخوان المسلمین به آن تعلق دارند. این اتحاد بر اساس منافع مشترک بنا شده است .
تحالف ایران و اخوان المسلمین در دورههای مختلف
قبل از انقلاب اسلامی ایران در سال ١٩٧٩ ، اخوان المسلمین به عنوان یک جنبش اسلامی در کشورهای عربی فعالیت میکرد و ایران به عنوان یک کشور شیعه غالب، با بسیاری از گروههای سنی به ویژه اخوان المسلمین فاصله داشت. اما در این دوران، ایران به دلیل سیاستهای غربگرایانه شاه، با جریانهای اسلامی و مذهبی در منطقه همسو بود. در این دوره، هیچ تحالف استراتژیک مستقیمی بین ایران و اخوان المسلمین وجود نداشت، اما دو طرف در برخی مسائل منطقهای و دینی دیدگاههای مشابهی داشتند.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و به قدرت رسیدن آیتالله خمینی، ایران سیاستهای خود را در راستای صدور انقلاب اسلامی به کشورهای عربی و به ویژه کشورهای سنینشین دنبال کرد. این تغییر رویکرد ایران در سیاست خارجی باعث شد تا روابط ایران و اخوان المسلمین وارد مرحله جدیدی شود.
وضعیت کنونی
در سالهای اخیر، تحالف ایران و اخوان المسلمین همچنان پیچیده و متناقض باقی مانده است. در حالی که ایران همچنان به حمایت از گروههای سنی مخالف رژیمهای حاکم در کشورهای عربی ادامه میدهد، اخوان المسلمین نیز از تحولات مختلف منطقهای استفاده میکنند تا منافع خود را تأمین کنند. تهران
بهویژه در سوریه و یمن از گروههایی مانند حزبالله و حوثیها حمایت میکند، در حالی که اخوان المسلمین در برخی کشورها همچنان به دنبال تقویت موقعیت خود هستند.
تحالف ایران و اخوان المسلمین همچنان یک بازی پیچیده از منافع استراتژیک و دینی است که تحت تأثیر شرایط متغیر سیاسی و تحولات منطقهای قرار دارد.
اتحاد استراتژیک با وجود اختلافات عقیدتی
با وجود تفاوتهای مذهبی، ایران و اخوانالمسلمین در دورههایی بر اساس منافع مشترک به اتحادهایی دست یافتهاند. در سال ۲۰۱۴، وبسایت آمریکایی “اینترسپت” گزارشی منتشر کرد که حاکی از دیدار محرمانه میان سران اخوانالمسلمین و نمایندگانی از سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در ترکیه بود.
گفته میشود در این دیدار، طرفین در مورد همکاری در مواجهه با چالشهای مشترک، بهویژه در یمن و عراق، گفتگو کردهاند.
حمایت تهران: واقعیت یا ائتلاف مصلحتی؟
با وجود تفاوتهای ایدئولوژیک، ایران در مقاطع مختلف بهصورت مستقیم یا از طریق واسطههایی چون قطر، از اخوان المسلمین حمایت سیاسی، رسانهای و گاهی لجستیکی کرده است.
برخی گزارشها حاکی از:دیدارهای مخفی بین فرماندهان سپاه قدس و رهبران اخوان در ترکیه و لبنان.ارائه پشتیبانی رسانهای از طریق شبکههایی چون الجزیره و العالم.استفاده از اخوان بهعنوان ابزار فشار علیه دولتهای عربی .
نتیجهگیری
تحالف ایران و اخوان المسلمین نشانگر سیاست عملگرایانه تهران در بهرهبرداری از گروههای اسلامگرا، حتی در صورت اختلاف عقیدتی است. این اتحاد موقت، به نفع هیچکدام از ملتهای منطقه نبوده و نتیجهای جز بیثباتی، افراطگرایی و جنگ داخلی در پی نداشته است.