اصغر امیرزادگان، معلم و فعال صنفی زندانی، در اعتراض به بلاتکلیفی پرونده‌اش و وضعیت وخیم جسمانی، از ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۴ در زندان فیروزآباد اعتصاب غذا کرده است. این اقدام بار دیگر وضعیت نگران‌کننده حقوق بشر در ایران را برجسته کرده است.
اعتصاب اصغر امیرزادگان در زندان
اصغر امیرزادگان، معلم زندانی و فعال صنفی اهل استان فارس، از روز چهارشنبه ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۴ در زندان فیروزآباد دست به اعتصاب غذا زده است. او در یک فایل صوتی از زندان، دلیل این اقدام را اعتراض به بلاتکلیفی پرونده‌اش و همچنین بی‌توجهی مسئولان به بیماری حاد گوارشی خود اعلام کرده است.این معلم زندانی که در ۲۳ فروردین ماه امسال بازداشت شده، با اتهاماتی نظیر «توهین به رهبری» و «تبلیغ علیه نظام» به سه سال زندان محکوم شده بود. هرچند پرونده او هنوز در مرحله تجدیدنظر قرار دارد، اما دادستان از آزادی وی با وجود تأمین کفالت، جلوگیری کرده است.
بی‌اعتنایی به وضعیت سلامت زندانی
گزارش‌ها حاکی از آن است که پزشکی قانونی ناتوانی اصفر امیرزادگان در تحمل حبس به دلیل بیماری گوارشی‌اش را تأیید کرده، اما دستگاه قضایی همچنان بر نگه‌داری او در زندان پافشاری دارد. این موضوع نگرانی‌های جدی حقوق بشری درباره وضعیت سلامت زندانیان سیاسی و صنفی در ایران را تشدید کرده است.
همزمان با این اعتصاب، انجمن صنفی معلمان فارس با صدور بیانیه‌ای، ادامه بازداشت غیرقانونی این معلم را محکوم کرده و خواستار آزادی فوری و بی‌قید و شرط او شده است. در بیانیه آمده که دستگاه قضایی با توسل به بهانه‌تراشی‌های غیرقانونی مانع آزادی او شده، در حالی که امکان آزادی موقت او وجود داشته است.
این اولین بار نیست که امیرزادگان به دلیل فعالیت‌های صنفی مورد پیگرد قرار می‌گیرد. او پیش‌تر نیز سابقه بازداشت و محکومیت به دلیل دفاع از حقوق فرهنگیان را داشته است. اکنون نیز تنها خواسته‌اش روشن شدن وضعیت پرونده و برخورداری از حقوق اولیه‌اش به عنوان یک زندانی بیمار است.
در نهايت ،اعتصاب غذای اصغر امیرزادگان نمادی از روند امنیتی‌سازی مطالبات صنفی در ایران است. در حالی که او خواستار عدالت، رسیدگی قضایی منصفانه و دسترسی به مراقبت‌های پزشکی است، با بی‌توجهی نهادهای قضایی و امنیتی مواجه شده است. این وضعیت بازتابی از وضعیت نگران‌کننده حقوق بشر در ایران است؛ جایی که حتی یک معلم، برای رسیدن به حقوق اولیه‌اش ناگزیر از اعتصاب غذا در زندان می‌شود.