بازداشت سه شهروند تُرک در اردبیل با خشونت شدید و ابهام در سرنوشت آنان

در ادامه موج جدید بازداشت سه شهروند تُرک در اردبیل توسط نیروهای امنیتی ایران، به‌صورت خشونت‌آمیز بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شده‌اند. منابع سازمان حقوق بشری هەنگاو گزارش داده‌اند که یوسف کاری، سجاد قربانی و نوجوانی به نام آریَن (با نام خانوادگی نامشخص) در تاریخ پنجشنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۴ (۸ می ۲۰۲۵) در میدان شریعتی اردبیل با ضرب و شتم شدید بازداشت شده‌اند.

بازداشت سه شهروند تُرک در اردبیل

در روز پنج‌شنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۴ (۸ مه ۲۰۲۵)، نیروهای امنیتی ایران سه شهروند ترک در شهر اردبیل به‌طور خشونت‌آمیز بازداشت کردند، بدون اینکه دلیل رسمی برای این بازداشت ارائه دهند. بازداشت‌شدگان عبارتند از یوسف کاری، سجاد قربانی و جوانی به نام آریان (نام خانوادگی نامشخص). این افراد در میدان شریعتی اردبیل توسط نیروهای امنیتی با استفاده از خشونت و ضرب و شتم شدید بازداشت شدند و هیچ حکمی قانونی یا دلیل رسمی برای بازداشت‌ يه شهروند ترک در اردبيل این اقدام ارائه نشد

. طبق گزارش‌ها، این افراد به مکانی نامعلوم منتقل شدند و اتهاماتی که به آنها وارد شده است، هنوز مشخص نیست. تا این لحظه، هیچ اطلاعات دقیقی از محل نگهداری یا وضعیت سلامت آنها در دسترس نیست و مقامات امنیتی و قضائی هیچ اطلاعاتی در این زمینه ارائه نکرده‌اند که نگرانی‌ها در خصوص سرنوشت آنها را افزایش می‌دهد. این حادثه بسیاری از سوالات را درباره افزایش نقض حقوق بشر در مناطق با جمعیت ترک‌زبان در ایران برانگیخته است.

موج جدید سرکوب اقلیت‌های اتنیکی

در ماه‌های اخیر، مناطق با جمعیت اکثریت ترک‌زبان و کرد در ایران شاهد افزایش چشمگیری بازداشت‌ شهروند ترک در اردبيل و تعرضاتی هستند که اقلیت‌های قومی هدف آن قرار گرفته‌اند. این موج سرکوب تهدیدی برای آزادی‌های اساسی است و به طور گسترده‌ای حقوق بشر را نقض می‌کند. بسیاری از فعالان، وکلا و حتی شهروندان عادی به هدف بازداشت‌های خودسرانه قرار گرفته‌اند، بدون آنکه اتهامات مشخصی به آنها وارد شود یا اطلاعاتی در مورد محل نگهداری‌شان ارائه گردد.در این راستا، اقلیت‌های قومی در ایران تحت فشار زیادی از سوی مقامات قرار دارند که آنها را به اتهاماتی معمولاً نامشخص تعقیب می‌کنند که نگرانی‌های جهانی در مورد وضعیت حقوق بشر در کشور را افزایش داده است. این رفتارها موجب ایجاد جوئی از ترس و عدم قطعیت می‌شود که بحران انسانی در این مناطق را تشدید کرده و سوالاتی را در مورد آینده اقلیت‌ها در ایران در سایه افزایش این سیاست‌های سرکوبگرانه به وجود می‌آورد.

پایان

با توجه به افزایش موج بازداشت‌های مانند بازداشت‌ شهروند ترک در اردبيل،خودسرانه و سرکوب اقلیت‌های قومی در ایران، آیا این سیاست‌های سرکوبگرانه به نقطه عطفی خواهد رسید که منجر به تغییرات اساسی در وضعیت حقوق بشر در کشور شود، یا همچنان شاهد بی‌عدالتی و سکوت مقامات خواهیم بود؟