در تاریخ ۲۷ بهمن ۱۴۰۳ هجری شمسی (۱۵ فوریه ۲۰۲۵)، دو شهروند کُرد به نام‌های لقمان ویسی (۱۹ ساله) و ناصر عزیزی (۱۸ ساله) از شهر قصرشیرین در استان کرمانشاه (کرماشان) توسط نیروهای امنیتی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران بازداشت شدند. گفته می‌شود که هر دو از پیروان آیین یارسان هستند که گاهی در ایران با تبعیض‌های دینی مواجه می‌شوند.
بر اساس گزارش‌ها، این دو نفر بدون ارائه هرگونه حکم قضائی رسمی از منازل خود بازداشت شده‌اند. از آن زمان، هیچ اطلاعی از محل نگهداری آنان یا اتهامات وارد شده به آن‌ها در دسترس نیست که این امر پرسش‌هایی جدی در خصوص فقدان شفافیت و حقوق بشر در این زمینه ایجاد می‌کند.
با وجود تلاش‌های مداوم خانواده‌های این دو نفر برای یافتن اطلاعات درباره سرنوشت فرزندانشان، این تلاش‌ها تا کنون نتیجه‌ای نداشته است که این امر نگرانی زیادی درباره وضعیت آنان به وجود آورده است.
هیچ جزئیات دقیقی در خصوص علت بازداشت، اتهامات وارد شده به آنان، یا محل نگهداری‌شان منتشر نشده است که این مسئله وضعیت را پیچیده‌تر کرده و نگرانی‌هایی در مورد احتمال شکنجه یا رفتارهای خشونت‌آمیز در مراکز بازداشت نامشخص به وجود آورده است.
این حادثه به مجموعه‌ای از نقض حقوق بشر علیه کُردها در ایران افزوده می‌شود، کسانی که اغلب به دلیل باورهای دینی یا زمینه‌های فرهنگی‌شان با اذیت و آزار مواجه می‌شوند. پرسش‌ها همچنان ادامه دارد درباره وضعیت آزادی‌های فردی در ایران در سایه بازداشت‌های مبهم و رفتارهایی که نگرانی‌های جهانی را برمی‌انگیزد.
سازمان‌های حقوق بشری خواستار فاش شدن سرنوشت این بازداشت‌شدگان و تضمین حقوق آنان طبق قوانین بین‌المللی هستند که حمایت از افراد در برابر بازداشت‌های خودسرانه و ناپدیدسازی اجباری را تضمین می‌کند.
