دیوان عالی کشور ایران اخیراً حکم اعدام دو بار برای متهم اصلی قتل داریوش مهرجویی و وحیده محمدیفر ، کارگردان مشهور ایرانی، و او وحیده محمدیفر، فیلمنامهنویس را تأیید کرد. این حکم پس از بررسی اعتراضات و پیگیریهای قضائی صادر شد و موجب توجه گستردهای در جامعه فرهنگی ایران گردید. این پرونده در پی مهر ماه ۱۴۰۲ به وقوع پیوست.
قتل داریوش مهرجویی و وحیده محمدیفر
در مهر ماه ۱۴۰۲، داریوش مهرجویی و همسرش وحیده محمدیفر در ویلای شخصی خود در زیبادشت کرج به طرز فجیعی به قتل رسیدند. این حادثه بلافاصله موجی از شوک و نگرانی در جامعه فرهنگی و هنری ایران به راه انداخت. تحقیقات اولیه نشان داد که قتل این دو هنرمند بزرگ ناشی از اختلافات شخصی بوده و ارتباطی با مسائل سیاسی یا اجتماعی ندارد. این اتفاق در یک زمان حساس برای صنعت سینما و فرهنگ ایران رخ داد، و فقدان این دو چهره برجسته، تأثیر زیادی بر فضای فرهنگی کشور گذاشت
نتایج حکم دیوان عالی کشور
در پی این قتل، چهار نفر به اتهام مشارکت در قتل دستگیر و محاکمه شدند. پس از طی مراحل قانونی، دادگاه ابتدایی متهمان را به اعدام و حبس محکوم کرد. موسی خانی، وکیل یکی از متهمان، اعتراض کرد و خواستار بررسی بیشتر پرونده شد. با این حال، دیوان عالی کشور در تصمیمی نهایی، حکم اعدام متهم اصلی را تأیید کرد.
این پرونده بهویژه در زمینه فرهنگی اهمیت زیادی دارد، زیرا داریوش مهرجویی یکی از کارگردانان برجسته تاریخ سینمای ایران بوده است و نقش بسزایی در شکلگیری سینمای نوین ایران داشت. همچنین، وحیده محمدیفر بهعنوان فیلمنامهنویس در دنیای هنر ایران شناخته شده بود. قتل این هنرمندان بزرگ نه تنها شوکی به جامعه هنری وارد کرد، بلکه باعث افزایش نگرانیها در مورد امنیت شخصی فعالان فرهنگی و هنری کشور شد.
خلاصه
حکم قطعی دیوان عالی کشور نشاندهنده عزم قوه قضائیه برای پیگیری این پرونده حساس است. با این حال، این حادثه همچنان بسیاری از سوالات را در زمینه انگیزهها و زمینههای آن بیپاسخ گذاشته است. این پرونده نه تنها توجه جامعه هنری بلکه توجه نهادهای حقوق بشری و جهانی را نیز به خود جلب کرده است. این واقعه، بیش از هر چیز، بر لزوم حفاظت از حقوق و امنیت فعالان فرهنگی و هنری تأکید دارد و ضرورت توجه به مسائل حقوق بشری در سطح بینالمللی را روشنتر میسازد.