در پی کشف لاشه ۱۶ قلاده فک خزری در سواحل مازندران طی دو ماه گذشته، نگرانی‌ها درباره بحران زیست‌محیطی در این منطقه افزایش یافته است. کارشناسان از عدم شفافیت در علت مرگ این پستانداران نادر ابراز نگرانی کرده و خواستار تحقیق فوری شده‌اند.
افزایش تلفات فک خزری؛ زنگ خطر برای اکوسیستم خزری
اداره‌کل محیط زیست مازندران در گزارشی اعلام کرد که طی دو ماه گذشته، لاشه ۱۶ فک خزری در سواحل این استان از جمله میانکاله، جویبار و عباس‌آباد کشف شده‌اند. به گفته روح‌الله اسماعیلی، معاون این اداره، لاشه‌های کشف‌شده در وضعیت فساد پیشرفته بوده‌اند که تشخیص دقیق علت مرگ را دشوار می‌کند.
فک خزری؛ گونه‌ای در معرض انقراضفک خزری یکی از تنها پستانداران دریایی بومی دریای خزر و از گونه‌های در معرض خطر انقراض است. جمعیت این گونه در دهه‌های اخیر به شدت کاهش یافته و مرگ ناگهانی تعدادی از آنها می‌تواند تأثیرات جبران‌ناپذیری بر تعادل زیست‌محیطی منطقه داشته باشد. این فک‌ها اغلب در مناطق سردتر دریای خزر زندگی می‌کنند و حضورشان در سواحل ایران از اهمیت زیادی برخوردار است.
علل احتمالی مرگ فک‌ها؛ بی‌پاسخی و ابهام
با وجود افزایش موارد مرگ فک‌های خزری، مقامات محیط زیست هنوز دلیل مشخصی برای این رخدادها اعلام نکرده‌اند. برخی کارشناسان به آلودگی‌های نفتی، صید غیرمجاز، یا بیماری‌های ویروسی مشکوک هستند. با این حال، نبود آزمایش‌های دقیق و تاخیر در نمونه‌برداری از لاشه‌ها باعث شده تا اطلاعات کافی برای تحلیل علت مرگ در دست نباشد.میانکاله؛ زیستگاهی در خطرمنطقه میانکاله یکی از مهم‌ترین پناهگاه‌های حیات وحش در ایران است که در سال‌های اخیر با تهدیدهای مختلفی از جمله پروژه‌های صنعتی، آلودگی‌های نفتی و کم‌آبی مواجه بوده است. اکنون با افزایش لاشه‌های فک در سواحل این منطقه، این نگرانی وجود دارد که میانکاله به نقطه‌ای بحرانی در بحران زیست‌محیطی شمال کشور تبدیل شود.
واکنش‌ها و درخواست‌ها برای شفافیت
فعالان محیط زیست، پژوهشگران و رسانه‌ها خواستار شفاف‌سازی فوری از سوی سازمان محیط زیست ایران شده‌اند. آنها معتقدند سکوت یا اطلاع‌رسانی ناقص درباره چنین وقایعی، نه تنها به بی‌اعتمادی عمومی دامن می‌زند بلکه مانع از اقدام مؤثر برای حفاظت از گونه‌های در خطر می‌شود.
مرگ مرموز ۱۶ فک خزری در مازندران، هشداری جدی برای آینده محیط زیست دریای خزر است. در شرایطی که تنوع زیستی این منطقه به‌شدت آسیب‌پذیر شده، هر تأخیر در شناسایی و رفع عوامل تهدید، ممکن است به فاجعه‌ای زیست‌محیطی منجر شود. شفافیت، اقدام فوری، و همکاری‌های بین‌المللی تنها راه نجات این پستانداران کمیاب و زیست.