طرح شیر مدارس ایران که قرار بود بخش کلیدی حمایت تغذیه‌ای از دانش‌آموزان باشد، امسال تنها به چهار استان محدود شده است، علیرغم وعده‌های وزارت آموزش و پرورش برای گسترش آن به تمام مدارس سراسر کشور. این تأخیر مداوم به عدم هماهنگی بین وزارتخانه‌های مربوطه، به ویژه وزارت جهاد کشاورزی، و همچنین قیمت بالای شیر خام و تأخیر در امضای قرارداد اشاره دارد.
طرح شیر مدارس ایران
طرح شیر مدارس ایران یکی از قدیمی‌ترین طرح‌های دولتی برای حمایت از تغذیه دانش‌آموزان از دوران پس از انقلاب است. هدف آن تأمین جیره شیر منظم برای دانش‌آموزان در طول سال تحصیلی به منظور ارتقای سلامت و رشد جسمی آنها بود. با این حال، امسال اجرای این طرح تنها به چهار استان محدود شد که نشان‌دهنده مجموعه‌ای از موانع اداری و مالی پیش روی مقامات مربوطه است. گزارش‌ها حاکی از آن است که وزارت آموزش و پرورش آغاز اجرای این طرح را در 24 آگوست اعلام کرد، اما هماهنگی با وزارت جهاد کشاورزی برای تأمین شیر خام هنوز تکمیل نشده است و در نتیجه تحویل شیر به اکثر مدارس با تأخیر مواجه شده است.
تجربه گذشته نشان می‌دهد که طرح شیر مدارس ایران در طول سال‌ها با چالش‌های متعددی از جمله افزایش قیمت شیر خام از 23000 به 32000 تومان، شیوع بیماری‌هایی مانند تب برفکی در بین دام‌ها و تأخیر در امضای قرارداد بین طرف‌های ذیربط مواجه بوده است. همه این عوامل در کنار هم به تعلیق این طرح در اکثر استان‌ها منجر شده و دانش‌آموزان را در وضعیت تغذیه‌ای نامناسبی قرار داده و از مزایای مورد نظر آن کاسته است. مقامات خاطرنشان می‌کنند که این تأخیر تنها به عهده یک طرف نیست، بلکه نتیجه موانع انباشته شده بین وزارتخانه‌ها و ادارات مختلف است و این امر بر نیاز دولت به تدوین یک برنامه روشن و پیگیری دقیق برای اطمینان از رسیدن شیر بدون تأخیر به همه دانش‌آموزان تأکید می‌کند.
بیشتر بخوانید : حقوق اقلیت‌ها در قانون اساسی ایران؛ وعده‌های تحقق‌نیافته
تبعیض و اقلیت‌های جامعه
تبعیض علیه اقلیت‌ها صرفاً یک مسئله اجتماعی نیست؛ بلکه پیامدهای بلندمدتی برای توسعه و ثبات اجتماعی دارد. انکار حقوق اساسی، احساس انزوا را تشدید می‌کند، نرخ فقر و بی‌سوادی را در میان این گروه‌ها افزایش می‌دهد و مشارکت مؤثر آنها را در زندگی عمومی محدود می‌کند. علاوه بر این، به حاشیه راندن مداوم، شکافی بین اقلیت‌ها و بقیه جامعه ایجاد می‌کند و بر توانایی دولت در دستیابی به عدالت اجتماعی و برابری تأثیر می‌گذارد.
به عنوان مثال، هنگامی که برنامه‌های دولتی مانند برنامه شیر مدرسه یا پروژه‌های حمایتی غذایی و آموزشی اجرا می‌شوند، این خدمات ممکن است به طور مساوی به همه دانش‌آموزان، به ویژه در مناطقی که اقلیت‌ها یا جوامع دورافتاده ساکن هستند، نرسد و در نتیجه شکاف در فرصت‌ها و توسعه را افزایش دهد. بنابراین، سیاست‌های دولت باید شامل سازوکارهای روشنی برای تضمین شمول همه گروه‌ها، با در نظر گرفتن شرایط فرهنگی و اجتماعی اقلیت‌ها، و تضمین حقوق برابر آنها در آموزش، بهداشت و اشتغال باشد.
در نهايت ، رویدادهای اخیر نشان می‌دهد که برنامه شیر مدارس ایران با چالش‌های متعددی روبرو است، از موانع اداری و قیمت بالای شیر خام گرفته تا هماهنگی ضعیف بین وزارتخانه‌ها که مستقیماً بر دانش‌آموزان در استان‌های مختلف تأثیر می‌گذارد. این تأخیر نه تنها تغذیه اولیه کودکان را به خطر می‌اندازد، بلکه بر عملکرد تحصیلی، تمرکز و امنیت غذایی کلی آنها نیز تأثیر می‌گذارد و خانواده‌ها و معلمان را در شرایط دشواری قرار می‌دهد.