نفوذ موساد در ایران، امروز به یکی از خطرناکترین چالشهای امنیتی جمهوری اسلامی تبدیل شده است. از ترور دانشمندان گرفته تا انفجار تأسیسات و سرقت اسناد محرمانه، در سالهای اخیر ابعاد مختلف ضعفهای جدی در ساختار امنیتی کشور آشکار شده است؛ در حالیکه پرسشهای فزایندهای درباره عمق این نفوذ و اینکه چگونه یک سرویس اطلاعاتی خارجی توانسته تا این حد به قلب نهادهای حکومتی ایران نفوذ کند، مطرح میشود.
نفوذ موساد در ایران؛ واقعیتی انکارناپذیر
نفوذ موساد در ایران در سالهای اخیر نهتنها گستردهتر، بلکه پیچیدهتر و خطرناکتر از همیشه شده است. زمانی شاید تصور میشد که فعالیتهای این سازمان محدود به جاسوسی یا جمعآوری اطلاعات است، اما رویدادهای سالهای اخیر نشان داد که نفوذ موساد در ایران ابعاد عملیاتی، فنی و حتی ساختاری پیدا کرده است. از سرقت آرشیو هستهای و انتقال هزاران سند محرمانه از قلب تهران، تا ترور هدفمند چهرههای کلیدی برنامه هستهای و نظامی کشور مانند محسن فخریزاده و صیاد خدایی، همه و همه گواهی بر عمق و گستره این نفوذ است. نفوذ موساد در ایران به حدی رسیده که حتی مقامات رسمی، چه در دولت روحانی و چه در دوره رئیسی، مجبور به اذعان به بخشی از این بحران شدهاند.
شواهد تازه نشان میدهد که موساد با استفاده از پایگاههای مخفی، شبکههای نفوذ انسانی، فناوریهای پیشرفته و حتی پهپادهای جاسوسی، توانسته است لایههای امنیتی کشور را دور بزند و عملیاتهایی را اجرا کند که نهتنها وجهه امنیتی جمهوری اسلامی را مخدوش کرده، بلکه افکار عمومی را نیز نسبت به توان واقعی نهادهای اطلاعاتی کشور دچار تردید جدی کرده است. این روند نشان میدهد که تا زمانی که نگاه تبلیغاتی و انکارآمیز نسبت به تهدیدهای امنیتی وجود داشته باشد، مهار و مقابله با نفوذ موساد در ایران امکانپذیر نخواهد بود.
سرقت آرشیو هستهای؛ رسوایی تورقوزآباد
سرقت آرشیو هستهای ایران در سال ۱۳۹۷ از تورقوزآباد تهران توسط موساد، یکی از مهمترین و در عین حال تحقیرآمیزترین ضربات امنیتی بود که ساختارهای اطلاعاتی جمهوری اسلامی در دهههای اخیر تجربه کردهاند. این عملیات نهتنها توان فنی و عملیاتی موساد را به نمایش گذاشت، بلکه بار دیگر عمق نفوذ موساد در ایران را برای همگان آشکار کرد. ابتدا مقامات جمهوری اسلامی تلاش کردند با تمسخر و انکار، این ماجرا را کوچک جلوه دهند و حتی ادعا کردند که اساساً چنین آرشیوی وجود نداشته یا این اقدام نمایشی تبلیغاتی از سوی اسرائیل است.
اما واقعیت، زمانی که نتانیاهو در یک کنفرانس خبری هزاران سند طبقهبندیشده و ۵۵ هزار فایل دیجیتال را به نمایش گذاشت، غیرقابل انکار شد. انتشار این اسناد، که بخش قابلتوجهی از آنها از قلب تهران خارج شده بود، بهروشنی نشان داد که نفوذ موساد در ایران، نه یک ادعا یا توطئه خارجی، بلکه یک واقعیت تلخ و خطرناک است که ابعاد آن بسیار فراتر از حد تصور دستگاههای امنیتی داخلی است. این سرقت، علاوه بر افشای اطلاعات حیاتی هستهای، ناکارآمدی سیستمهای حفاظتی و ضدجاسوسی جمهوری اسلامی را در برابر چشمان جهانیان برملا کرد و نشان داد که ساختارهای امنیتی کشور در برابر پروژههای پیچیده نفوذ، آسیبپذیر و حتی در برخی موارد، ناتوان هستند.
قتل فخریزاده و فروپاشی روایت اقتدار
قتل فخریزاده و فروپاشی روایت اقتدار، شاید بزرگترین نماد از عمق نفوذ موساد در ایران باشد؛ نفوذی که سالها مقامات جمهوری اسلامی تلاش کردند آن را انکار یا کوچک جلوه دهند، اما این ترور همه چیز را تغییر داد. محسن فخریزاده، یکی از کلیدیترین چهرههای برنامه هستهای و دفاعی کشور، در عملیاتی پیچیده و از راه دور ترور شد؛ عملیاتی که در آن از تیربار هوشمند با کنترل ماهوارهای و هوش مصنوعی استفاده شده بود و مهاجمان حتی لحظهای وارد خاک ایران نشدند.
بیشتر بخوانید : حمله مرگبار اسرائیل: آیا جانشینان فرماندهان کشتهشده میتوانند نظام را نجات دهند؟
این ماجرا نشان داد که نفوذ موساد در ایران نهتنها در سطح جمعآوری اطلاعات، بلکه در لایههای حفاظتی و عملیاتی نیز گسترده شده و دشمن قادر است بدون حضور فیزیکی، دقیقترین عملیاتها را در قلب کشور به اجرا بگذارد. با وجود تبلیغات گسترده و وعدههای پیاپی نهادهای امنیتی درباره مقابله با تهدیدات، واقعیت این است که سیستم امنیتی ایران در برابر چنین نفوذ سازمانیافتهای آسیبپذیر بوده و این روند، فروپاشی تدریجی روایت اقتدار امنیتی جمهوری اسلامی را در نگاه مردم و ناظران بینالمللی رقم زده است.