وضعیت معلمان کوردستان بار دیگر در کانون توجه قرار گرفته است. احضار معلمان سنندج و بازجویی چهار عضو انجمن صنفی توسط نهادهای امنیتی، نماد تازه‌ای از سرکوب سیستماتیک علیه جنبش صنفی معلمان است. این اقدام در پی فراخوان کمیته مردمی حمایت از معلمان کوردستان برای برگزاری کوهپیمایی اعتراضی صورت گرفت و بار دیگر مسئلۀ آزادی‌های مدنی و حق اعتراض مسالمت‌آمیز در ایران را برجسته کرده است .
احضار معلمان سنندج؛ جزئیات و پیامدها
موضوع احضار معلمان سنندج به یکی از بحث‌برانگیزترین اخبار روزهای اخیر در کوردستان تبدیل شده است. چهار عضو انجمن صنفی معلمان سنندج شامل لقمان افضلی، صلاح حاجی‌میرزایی، مجید کریمی و نسرین کریمی صبح روز پنج‌شنبه ۶ شهریور توسط ادارۀ اطلاعات فراجا احضار و تحت بازجویی قرار گرفتند. این معلمان پیش‌تر نیز با احکام سنگین از سوی وزارت آموزش و پرورش روبه‌رو شده بودند و اکنون بار دیگر تحت فشار قرار گرفته‌اند. بر اساس گزارش‌های دریافتی، بازجویی‌ها با تهدید و فشار روانی همراه بوده و مأموران تلاش کرده‌اند آنان را از هرگونه فعالیت صنفی بازدارند. تکرار احضار معلمان سنندج نشان می‌دهد که حکومت با سیاستی برنامه‌ریزی‌شده در پی خاموش کردن صدای جنبش اعتراضی معلمان است، اما در مقابل، این فشارها سبب افزایش همبستگی و توجه افکار عمومی به وضعیت معلمان کوردستان شده است.
سیاست سرکوب و پیامدهای اجتماعی
سیاست‌های امنیتی حکومت در قبال فعالان صنفی در کوردستان نشان می‌دهد که هدف اصلی، ایجاد ترس و خاموش کردن صدای اعتراضات است. احضار معلمان سنندج تنها یک اقدام قضایی ساده نیست، بلکه بخشی از روندی سیستماتیک برای محدود کردن فعالیت‌های صنفی و مدنی است که طی سال‌های اخیر در شهرهای مختلف تکرار شده است. این شیوه سرکوب نه‌تنها مانع گسترش اعتراضات نمی‌شود، بلکه باعث افزایش همبستگی میان معلمان، دانشجویان و فعالان اجتماعی می‌گردد. فشارهای امنیتی و روانی بر معلمان، علاوه بر نقض آشکار حقوق شهروندی، پیامدهای اجتماعی عمیقی نیز دارد؛ از جمله ایجاد بی‌اعتمادی نسبت به نهادهای حکومتی و تشدید شکاف میان جامعه و دولت. در چنین فضایی، جامعه محلی بیش از پیش نسبت به مطالبات معلمان حساس می‌شود و حمایت گسترده‌تری از آنان شکل می‌گیرد. تداوم احضار معلمان سنندج نه تنها موجب تضعیف جایگاه حکومت در میان مردم می‌شود، بلکه می‌تواند به افزایش حرکت‌های اعتراضی و شکل‌گیری شبکه‌های همبستگی مدنی در سراسر ایران بیانجامد.