اجرای حکم اعدام داوود لجعی، زندانی بلوچ محبوس در زندان وکیلآباد مشهد، بدون ملاقات آخر و در حالی که پروندهاش هنوز در مرحله رسیدگی مجدد بود، موجی از انتقاد و پرسش را در میان فعالان حقوق بشر برانگیخته است. این اقدام نه تنها با آییننامههای رسمی سازمان زندانها مغایرت دارد، بلکه سؤالات جدی درباره شفافیت و عدالت در روند دادرسی ایجاد کرده است.
اعدام داوود لجعی
اعدام داوود لجعی در زندان وکیلآباد مشهد در شرایطی انجام شد که پرونده وی همچنان در مرحله رسیدگی مجدد قرار داشت و حتی وقت جدیدی برای بررسی ابهامات آن تعیین شده بود. داوود لجعی، زندانی بلوچ ۳۶ ساله و اهل صالحآباد خراسان رضوی، به اتهامات مربوط به جرایم مواد مخدر دستگیر و به اعدام محکوم شده بود، اما اسناد رسمی از جمله نامه دادگستری مشهد نشان میداد که هنوز نقاط مبهمی در روند رسیدگی به پرونده وجود دارد. اجرای این حکم بدون اطلاع قبلی به خانواده و بدون فراهمکردن امکان ملاقات آخر، مغایر با آییننامههای سازمان زندانها و اصول حقوق بشر است و واکنشهای گستردهای را در میان فعالان حقوق بشری برانگیخت. بیتوجهی به روند قانونی و اجرای حکم پیش از زمان مقرر، بار دیگر نگرانیها درباره شفافیت و عدالت در سیستم قضایی ایران را افزایش داد. این رویداد در کنار سکوت رسانههای رسمی، پرسشهای فراوانی را درباره دلایل واقعی پشت این اقدام ایجاد کرده است؛ پرسشهایی که تا امروز بیپاسخ مانده و تنها بر سنگینی و تلخی خبر اعدام داوود لجعی افزوده است.
واکنش فعالان حقوق بشر
واکنش فعالان حقوق بشر به خبر اعدام داوود لجعی گسترده و شدید بوده است. بسیاری از سازمانهای حقوق بشری و فعالان مدنی با انتشار بیانیهها و پیامهای متعدد، این اقدام را نقض آشکار اصول دادرسی عادلانه و حقوق اولیه انسانها دانستند. آنها تأکید کردند که اجرای حکم در حالی صورت گرفته که پرونده همچنان در مرحله بررسی مجدد قرار داشته و حتی تاریخ جدیدی برای رسیدگی تعیین شده بود. این فعالان هشدار دادند که ادامه چنین روندهایی، اعتماد عمومی به دستگاه قضایی را به شدت کاهش میدهد و موجب نگرانی عمیق در جامعه میشود. برخی نیز خواستار تحقیق مستقل بینالمللی درباره شرایط بازداشت و روند محاکمه شدند تا مشخص شود چرا اعدام داوود لجعی با وجود ابهامات پرونده و بدون رعایت حقوق قانونی او انجام شده است.