اجرای حکم اعدام ناصر نبی‌زاده، زندانی کُرد اهل ارومیه، بار دیگر توجه‌ها را به وضعیت حقوق بشر و اجرای احکام اعدام در ایران جلب کرده است. این حکم که بدون اطلاع‌رسانی رسمی در رسانه‌های دولتی منتشر شد، نشان‌دهنده روند تکراری و مخفیانه صدور و اجرای احکام اعدام به ویژه برای اقلیت‌های قومی و مذهبی است.
حکم اعدام ناصر نبی‌زاده؛ پرونده‌ای پیچیده و سرنوشت تلخ
اعدام ناصر نبی‌زاده، زندانی کرد اهل روستای «گجین» از توابع شهرستان ارومیه، به اتهامات مرتبط با مواد مخدر انجام شد. بر اساس اطلاعات رسیده، ناصر در پرونده خود با اتهامات متعددی روبرو بوده که عمدتاً مربوط به حمل و نگهداری مواد مخدر عنوان شده‌اند. با این‌که جزئیات دقیق روند محاکمه و مدارک ارائه شده به‌طور عمومی منتشر نشده، اما آنچه مشخص است، فشارهای امنیتی و قضایی بر اقلیت‌های قومی، به‌ویژه کردها، در پرونده‌های مرتبط با مواد مخدر بسیار شدید است و اغلب این پرونده‌ها با کمترین امکان دفاع و وکالت عادلانه همراه بوده‌اند. اجرای حکم اعدام ناصر نبی‌زاده در تاریخ ۱۳ خرداد ۱۴۰۴ (۳ ژوئن ۲۰۲۵) در زندان مرکزی ارومیه انجام شد و این اقدام بدون اطلاع‌رسانی عمومی یا اعلام رسمی از سوی نهادهای حکومتی صورت گرفت. این وضعیت نه تنها نگرانی‌های حقوق بشری را افزایش داده، بلکه سوالات متعددی درباره عدالت قضایی، شفافیت و حقوق متهمان در ایران به ویژه اقلیت‌های قومی را مطرح می‌کند.
افزایش احکام قصاص علیه اقلیت‌های قومی در ایران
افزایش احکام اعدام علیه اقلیت‌های قومی در ایران موضوعی است که طی سال‌های اخیر به یکی از نگرانی‌های جدی جامعه حقوق بشری تبدیل شده است. اقلیت‌های قومی مانند اعدام ناصر نبی‌زاده ، بلوچ‌ها و ترک‌ها در ایران با فشارهای قضایی و امنیتی گسترده‌ای مواجه هستند که منجر به صدور و اجرای احکام اعدام فراوان شده است. این احکام اغلب در پرونده‌هایی مرتبط با اتهامات امنیتی یا مواد مخدر صادر می‌شوند و شرایط دادرسی عادلانه در بسیاری از این موارد زیر سؤال است.