در سکوت خبری رسانه‌های حکومتی، حکم اعدام یوسف امیری در زندان مرکزی تبریز به اجرا درآمد. این اعدام در ادامه موجی نگران‌کننده از اجرای احکام اعدام در تبریز و دیگر شهرهای ایران است که طی ماه‌های اخیر افزایش یافته و نگرانی‌ها در مورد نقض حقوق بشر را تشدید کرده است.
اعدام یوسف امیری
سحرگاه چهارشنبه ۸ مرداد ۱۴۰۴، حکم اعدام یوسف امیری، زندانی محکوم به “قتل عمد”، در زندان مرکزی تبریز اجرا شد. این خبر ابتدا توسط سازمان حقوق بشری هەنگاو اعلام شد و تا زمان تنظیم این گزارش، هیچ‌کدام از رسانه‌های رسمی و نزدیک به قوه قضاییه ایران به آن اشاره‌ای نکرده‌اند.یوسف امیری حدود چهار سال پیش به اتهام “قتل عمد” بازداشت و پس از طی مراحل قضایی، به اعدام محکوم شده بود. خانواده این زندانی پیش از اجرای حکم، از وضعیت وی اطلاعی نداشتند و تماس‌های آن‌ها نیز بی‌پاسخ مانده بود.
بی‌خبری رسانه‌ها و سکوت دستگاه قضایی
نکته قابل تأمل در مورد اعدام یوسف امیری، بی‌خبری مطلق رسانه‌های دولتی از این رویداد است. این در حالی است که دستگاه قضایی معمولاً در موارد خاص و رسانه‌پسند، با افتخار از اجرای حکم اعدام خبر می‌دهد. در مواردی چون پرونده یوسف امیری که شائبه ناعادلانه بودن روند رسیدگی قضایی وجود دارد، سکوت اختیار می‌شود.همچنین، خانواده این زندانی تا لحظه اجرای حکم از زمان دقیق آن مطلع نشده و از حق آخرین ملاقات نیز محروم بودند.
نگرانی‌های حقوق بشری و واکنش سازمان‌ها
اعدام‌های مکرر در زندان تبریز و دیگر زندان‌های کشور، موجی از نگرانی را در میان نهادهای حقوق بشری داخلی و بین‌المللی به وجود آورده است. سازمان هەنگاو با انتشار این گزارش بار دیگر نسبت به “افزایش چشمگیر اعدام‌ها در مناطق تُرک‌نشین و کردستان ایران” هشدار داده است.عفو بین‌الملل و دیگر سازمان‌های حقوق بشری بارها خواستار توقف فوری مجازات اعدام در ایران شده‌اند و آن را “غیرانسانی، غیرقابل برگشت و مغایر با حقوق بنیادین انسان” دانسته‌اند.