ایران در حال تجربه یک بحران اقتصادی عمیق است که موجب سقوط بی‌سابقه ارزش پول ملی شده است و این امر باعث افزایش بی‌رویه قیمت‌ها در تمامی بخش‌ها و کالاهای اساسی گردیده است. این افزایش قیمت‌ها زندگی روزمره مردم را تحت فشار شدیدی قرار داده است، به‌ویژه در زمینه غذا، مسکن و سوخت. فشار بر اقشار مختلف جامعه روز به روز بیشتر می‌شود و هیچ چشم‌انداز روشنی از بهبود شرایط اقتصادی وجود ندارد.
بحران اقتصادی مستمر: قطعی برق و مشکلات روزمره
مردم ایران علاوه بر بحران اقتصادی، با مشکلات زیربنایی دیگری همچون قطعی مکرر برق، تعطیلی‌های گسترده و مشکلات محیط‌زیستی مانند آلودگی شدید هوا مواجه هستند. این مشکلات به مشکلات روزمره مردم افزوده و در کنار آن، زندگی روزمره به‌طور کلی مختل شده است. قطع مکرر برق در تابستان و زمستان و تعطیلی‌های گسترده مدارس و مراکز آموزشی، باعث نارضایتی عمومی شده است.
ناکامی دولت در حل بحران‌ها: عدم توانایی در اصلاحات اقتصادی
دولت ایران به رهبری مسعود پزشکیان در حل بحران‌های اقتصادی ناتوان مانده است. در شرایطی که انتظار می‌رفت دولت اقدامات موثری برای بهبود وضعیت اقتصادی انجام دهد، به‌نظر می‌رسد هیچ راه‌حلی در دسترس نیست. ناتوانی در رفع تحریم‌های بین‌المللی نیز اوضاع را پیچیده‌تر کرده و عملاً مسیر بهبود را مسدود کرده است. مردم احساس می‌کنند که هیچ امیدی به بهبود وضعیت اقتصادی وجود ندارد.
هشدارها در مورد عواقب اجتماعی: قحطی و گرسنگی در آینده
برخی مقامات سیاسی و مسئولین در داخل دولت هشدار داده‌اند که در صورت ادامه بحران‌ها، ایران ممکن است با بحران‌های اجتماعی بزرگ‌تری مواجه شود. یکی از نمایندگان مجلس حتی برای اولین بار از احتمال وقوع “قحطی” در کشور خبر داده است. این هشدارها باعث افزایش نگرانی‌ها درباره وضعیت معیشتی و افزایش فقر در ایران شده است. اگر وضعیت اقتصادی به همین منوال ادامه یابد، ممکن است شاهد بحران‌های انسانی جدی باشیم.
احتمال گسترش اعتراضات به ابعاد وسیع‌تر
در شرایط فعلی، به‌نظر می‌رسد که اعتراضات موجود در ایران در صورت ادامه بحران اقتصادی، می‌توانند به ابعاد وسیع‌تری تبدیل شوند. اعتراضات پراکنده به گرانی و افزایش قیمت‌ها، افزایش نرخ ارز و اعتراضات دانشجویی و صنفی در هفته‌های اخیر، نشان‌دهنده آن است که جامعه ایران آماده برای آغاز دور جدیدی از اعتراضات گسترده‌تر است. نارضایتی عمومی به حدی رسیده که برخی کارشناسان بر این باورند که اعتراضات ممکن است به یک جنبش اعتراضی عمومی و فراگیر تبدیل شود.