در جدیدترین موج آزار و اذیت علیه بهائیان در ایران، تنها در پنج ماه گذشته بیش از ۷۵۰ مورد آزار و اذیت و آزار ثبت شده است.
دیدهبان حقوق بشر در گزارشی مشترک با جامعه جهانی بهائیان اعلام کرد که این تعداد در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته سه برابر شده است.
آزار و اذیت بهائیان
در هفتههای اخیر، چندین بهائی احکام سنگین زندان دریافت کردهاند، اگرچه برخی از آنها قبلاً تبرئه شده بودند. فعالان حقوق بشر میگویند که قوه قضائیه ایران به ابزاری در دست دولت برای سرکوب این اقلیت مذهبی تبدیل شده است.
این سازمان حقوق بشری توضیح داد که از تیر تا آبان ماه، ۷۵۰ مورد آزار و اذیت و آزار بهائیان ثبت شده است. این سازمان افزود: “در میان این موارد، ۲۰۰ حمله به خانهها و محلهای کار بهائیان انجام شده است که منجر به دستگیری حداقل ۱۱۰ شهروند بهائی شده است”، در ماههای اخیر، گروهی از بهائیانی که قبلاً تبرئه شده بودند، دوباره محاکمه شدهاند.
این فشارهای جدید شامل دستگیریهایی میشود که به گفته دیدهبان حقوق بشر، میتوانند به عنوان ناپدید شدن اجباری طبقهبندی شوند، و همچنین احکام طولانی مدت زندان پس از محاکمههای سریع و ناعادلانه.
فعالان حقوق بشر ادعا میکنند که این اقدامات نشان دهنده ادامه سیاستهای تبعیضآمیز رژیم ایران علیه جامعه بهائی است، آنها خاطرنشان میکنند که محرومیت از تحصیل و اشتغال، مصادره اموال، یورشهای امنیتی به خانهها و دستگیریهای خودسرانه همچنان از مهمترین اشکال فشار سیستماتیک بر بهائیان در ایران است.
سرکوب سیستماتیک و محرومیتها
این سازمانها از جامعه بینالمللی خواستهاند تا فشار دیپلماتیک و حقوقی را برای توقف این روند و حمایت از حقوق اقلیتهای مذهبی در ایران افزایش دهند. نوامبر گذشته، پارلمان اروپا قطعنامهای رسمی صادر کرد که سرکوب سیستماتیک و تشدید آزار و اذیت جامعه بهائی در ایران را محکوم میکرد و تأکید داشت که حملات، دستگیریها و مصادره اموال، نقض آشکار حقوق بهائیان است. این قطعنامه از مقامات ایرانی خواست تا فوراً تبعیض را متوقف کرده و همه افراد بازداشت شده به دلایل مذهبی را آزاد کنند.
جامعه بهائیان در ایران یک اقلیت مذهبی غیرمسلمان است که از زمان تأسیس جمهوری اسلامی با الگوی مداوم تبعیض و سرکوب سیستماتیک روبرو بوده است.
رژیم، آیین بهائیت را رسماً به رسمیت نمیشناسد و پیروان آن را به عنوان بخشی از یک “فرقه غیرقانونی” طبقهبندی میکند، رویکردی که منجر به دههها دستگیری، مصادره اموال، محرومیت از تحصیل و محدودیتهای شدید اجتماعی شده است.
جامعه بینالمللی بهائیان و سازمانهای حقوق بشر بارها هشدار دادهاند که این فشارها رویدادهای منفرد نیستند، بلکه بخشی از یک سیاست سیستماتیک ایران با هدف محدود کردن رشد، فعالیتها و هویت مذهبی این جامعه هستند.