انفجار مهیب در تهران،که به ساختمان‌ها و جان مردم آسیب‌های گسترده‌ای وارد کرد، بار دیگر ضعف‌های عمیق ساختار امنیتی ايران را آشکار کرد. این حمله که اسرائیل مسئولیت آن را پذیرفته است، پرسش‌های جدی درباره توانایی حکومت در دفاع از پایتخت و مردمش مطرح می‌کند.
لحظات وحشت،انفجار مهیب در تهران
انفجار مهیب در تهران، بامداد امروز، نه‌تنها سکوت شبانگاهی پایتخت را در هم شکست، بلکه موجی از ترس و وحشت را به جان میلیون‌ها شهروند انداخت. صدای انفجار به‌قدری بلند و سهمگین بود که تا کیلومترها دورتر از محل حادثه شنیده شد و لرزش ناشی از آن، شیشه‌های ساختمان‌های بلندمرتبه و خانه‌های مسکونی را خرد کرد. بسیاری از مردم، هراسان و نگران، به خیابان‌ها ریختند و برخی از آنان در حالی که کودکان خود را در آغوش داشتند، با چهره‌هایی آشفته و اشک‌بار به دنبال پناهگاهی امن می‌گشتند. انفجار مهیب در تهران چنان قدرت ویرانگری داشت که بخش‌هایی از زیرساخت‌های شهری از جمله خطوط برق و آب‌رسانی در مناطق اطراف به شدت آسیب دید و ترافیک سنگینی در خیابان‌های منتهی به محل حادثه ایجاد شد.
دود سیاه و غلیظی که از محل انفجار برخاست، آسمان پایتخت را تیره کرد و بوی سوختگی ناشی از آتش‌سوزی‌های پس از آن، تنفس را برای ساکنان منطقه دشوار ساخت. نیروهای امدادی، آتش‌نشانان و تیم‌های اورژانس به سرعت به محل اعزام شدند، اما حجم خسارات و گستردگی ویرانی‌ها باعث شد امدادرسانی به کندی پیش برود. در پی این حادثه، اخباری درباره جان باختن شماری از مقامات ارشد نظامی و مجروح شدن ده‌ها شهروند عادی منتشر شد که نگرانی‌ها را دوچندان کرد. انفجار مهیب در تهران بار دیگر این پرسش اساسی را به ذهن مردم و ناظران سیاسی آورد که چگونه در پایتخت کشوری با ادعای قدرت نظامی و امنیتی، چنین حمله‌ای می‌تواند تا این اندازه مرگبار و ویرانگر باشد؟
اعتراف به ضعف؛ سردرگمی حکومت
انفجار مهیب در تهران نه‌تنها سکوت شب پایتخت را شکست، بلکه بار دیگر پرده از ناتوانی نهادهای امنیتی و سردرگمی حکومت در مواجهه با بحران‌ها برداشت. صدای این انفجار چنان سهمگین بود که بسیاری از شهروندان از خواب پریدند و به خیابان‌ها ریختند. موج ترس و وحشت فضای شهر را فرا گرفت و دود غلیظ ناشی از آتش‌سوزی‌های پس از انفجار، نفس کشیدن را دشوار ساخت. تصاویر منتشر شده از صحنه، ویرانی ساختمان‌ها، شکسته شدن شیشه‌ها و خرابی زیرساخت‌های حیاتی را به‌وضوح نشان می‌دهد.
در حالی که مقامات رسمی ایران هنوز در ارائه روایتی یکپارچه از حادثه ناتوان‌اند، اسرائیل با صدور بیانیه‌ای آشکار مسئولیت حمله را بر عهده گرفت و صراحتاً از آغاز عملیات نظامی جدید خود سخن گفت. این رویکرد بی‌سابقه اسرائیل، اعتراف آشکار به ضعف ساختار دفاعی ایران را در سطح بین‌المللی برجسته کرده است. انفجار مهیب در تهران تنها یک حادثه ساده نبود؛ بلکه ضربه‌ای بود به اعتبار امنیتی نظامی که همواره ادعای قدرت مطلق در منطقه را دارد.
تلفات و خسارات: بهای سنگین مردم
انفجار مهیب در تهران بار دیگر چهره‌ی واقعی آسیب‌پذیری پایتخت را آشکار کرد. گزارش‌های رسمی از کشته و زخمی شدن ده‌ها تن از جمله شماری از فرماندهان نظامی و مقامات غیرنظامی حکایت دارد. علاوه بر آن، خسارات گسترده‌ای به منازل مسکونی، ادارات و زیرساخت‌های شهری وارد شده است و بسیاری از خانواده‌ها ناچار به ترک خانه‌های خود شده‌اند تا از حملات احتمالی بعدی یا خطر ریزش ساختمان‌ها در امان بمانند. با وجود ادعای حکومت مبنی بر امدادرسانی سریع، شاهدان عینی می‌گویند نیروهای امدادی به دلیل سردرگمی و آشفتگی، دیر به محل حادثه رسیدند. انفجار مهیب در تهران نه تنها یک رویداد امنیتی، بلکه نشانه‌ای آشکار از ناکارآمدی دستگاه‌های مسئول در مواجهه با بحران بود.
نتیجه‌گیری
علی‌رغم ادعاهای مقام‌های حکومتی درباره آمادگی کامل نیروهای امنیتی و دفاعی، این حادثه نشان داد که زیرساخت‌های حیاتی پایتخت به‌راحتی در برابر حملات خارجی آسیب‌پذیر هستند. با وجود شعارهای تند درباره «انتقام سخت» و «پاسخ کوبنده»، واقعیت میدانی چیزی جز آشفتگی، بی‌برنامگی و ناتوانی در مدیریت بحران نبود. نیروهای امدادی با تأخیر به محل حادثه رسیدند و هرج‌ومرج موجود مانع از امدادرسانی مؤثر به مصدومان شد.در حالی که مقام‌های حکومتی وعده انتقام می‌دهند، مردم عادی با ترس، نگرانی و بی‌اعتمادی به آینده می‌نگرند. بسیاری از خانواده‌ها به دلیل تخریب خانه‌هایشان یا ترس از تکرار حملات، شب را در پارک‌ها یا خودروهای خود سپری کردند. این انفجار، بار دیگر زنگ خطر را برای مردمی به صدا درآورد که سال‌هاست قربانی ناکارآمدی، فساد و بی‌تدبیری مسئولان خود هستند.