بازداشت سحر سلطانی، فعال برجسته حوزه حقوق کودکان در بندرانزلی، بار دیگر توجه‌ها را به سرکوب فعالان مدنی و فرهنگی در ایران جلب کرده است. در حالی‌که او سال‌ها به آموزش و ارتقای مهارت‌های اجتماعی کودکان مشغول بوده، نیروهای امنیتی بدون شفاف‌سازی درباره اتهاماتش، وی را روانه زندان کرده‌اند.
بازداشت سحر سلطانی
بازداشت سحر سلطانی بار دیگر زنگ خطر سرکوب فعالان حوزه آموزش را به صدا درآورد. این فعال گیلکی که سال‌ها در زمینه آموزش فلسفه به کودکان و توسعه مهارت‌های اجتماعی در خانواده‌ها فعالیت داشت، اکنون بدون ارائه دلیل مشخص از سوی نهادهای امنیتی در زندان رشت به‌سر می‌برد. بازداشت سحر سلطانی نه تنها ضربه‌ای به فعالیت‌های آموزشی در مناطق شمالی کشور محسوب می‌شود، بلکه پیام روشنی از سوی حکومت به سایر فعالان حوزه حقوق کودکان و تعلیم و تربیت است: هرگونه تلاش برای آگاهی‌بخشی و گسترش تفکر انتقادی حتی در سطح کودکان، می‌تواند جرم تلقی شود. منابع نزدیک به خانواده سلطانی از بلاتکلیفی کامل وی و محدودیت شدید در ارتباطات خبر داده‌اند، به‌طوری که تنها یک ملاقات کوتاه با برادرش داشته و هنوز اتهامات او به صورت رسمی اعلام نشده است. در چنین شرایطی، بازداشت سحر سلطانی نماد تازه‌ای‌ست از سیاست سرکوب اندیشه و آموزش در جمهوری اسلامی ایران.
خاموش‌کردن صدای کودکان با دستبند
بازداشت سحر سلطانی نه فقط بازداشت یک فرد، بلکه تلاش آشکار حاکمیت برای خاموش‌کردن صدای نسلی‌ست که قرار است بیاموزد، بیندیشد و تغییر کند. این فعال حوزه تعلیم و تربیت کودکان، که سال‌ها از طریق کارگاه‌های آموزشی، نوشتارهای ادبی و جلسات مشاوره با والدین، سعی در پرورش کودکانی آگاه و پرسشگر داشت، اکنون خود هدف دستگاه سرکوب قرار گرفته است. فعالیت‌هایی که در هر نقطه‌ای از جهان ستوده می‌شود، در ایران به تهدیدی امنیتی تعبیر شده و نتیجه‌اش چیزی جز بازداشت سحر سلطانی نیست. در حالی‌که جامعه به آموزگارانی چون او بیش از همیشه نیاز دارد، سیستم امنیتی جمهوری اسلامی ترجیح می‌دهد صدای اندیشه را با دستبند ساکت کند.
واکنش نهادهای حقوق بشری
بازداشت سحر سلطانی موجی از واکنش‌ها را در میان نهادهای حقوق بشری داخلی و بین‌المللی برانگیخته است. سازمان هەنگاو که نخستین‌بار خبر این بازداشت را منتشر کرد، با انتشار بیانیه‌ای خواستار آزادی فوری و بی‌قید و شرط او شد. همچنین چندین نهاد حقوق کودک و انجمن‌های مدافع حقوق زنان در خارج از کشور با ابراز نگرانی از ادامه روند سرکوب فعالان حوزه تعلیم و تربیت در ایران، نسبت به سلامت و وضعیت حقوقی سحر سلطانی هشدار داده‌اند. آن‌ها تأکید کرده‌اند که فعالیت‌های آموزشی در زمینه کودکان نه‌تنها نباید جرم تلقی شود، بلکه باید مورد حمایت و قدردانی قرار گیرد. در چنین فضایی، بازداشت سحر سلطانی نمادی از گسترش بی‌رویه سرکوب آزادی‌های مدنی و بی‌توجهی نهادهای قضایی جمهوری اسلامی به اصول اولیه حقوق بشر است.