بازداشت فروغ خسروی، معلم لُر اهل بهبهان، توسط نیروهای اطلاعات سپاه، موجی از نگرانی درباره امنیت معلمان و فعالان صنفی در ایران بهوجود آورده است. این معلم بدون حکم قضایی و به شکلی غیرقانونی بازداشت شده است.
بازداشت فروغ خسروی
بازداشت فروغ خسروی، معلم آموزش و پرورش در شهرستان بهبهان، بار دیگر توجهها را به برخوردهای امنیتی با فرهنگیان در ایران جلب کرده است. بر اساس گزارشهای منتشر شده، بازداشت فروغ خسروی بدون ارائه حکم قضایی و همراه با خشونت توسط نیروهای اطلاعات سپاه صورت گرفته است؛ موضوعی که نقض صریح حقوق شهروندی و اصول دادرسی عادلانه محسوب میشود.
این معلم لُر، که سالها در نظام آموزشی کشور مشغول به فعالیت بوده، اکنون بدون هیچ توضیح رسمی درباره اتهامات وارده، در مکانی نامعلوم نگهداری میشود. تکرار چنین بازداشتهایی نشان میدهد که فرهنگیان، به ویژه زنان، به یکی از اهداف اصلی دستگاههای امنیتی تبدیل شدهاند؛ آنهم در شرایطی که نقش آنان در آگاهیبخشی و اعتراضات صنفی، بیش از هر زمان دیگری پررنگ شده است.
سکوت نهادهای قضایی در قبال این پرونده
در حالیکه بیش از دو روز از بازداشت فروغ خسروی میگذرد، هیچیک از نهادهای قضایی کشور واکنشی رسمی نسبت به این پرونده نشان ندادهاند. نه تنها اتهامات مطرحشده علیه او شفاف نیست، بلکه خانوادهاش نیز از محل نگهداری و وضعیت جسمانی او بیاطلاع هستند. این در حالیست که نهادهای امنیتی با قدرت تمام، بدون نظارت قضایی، اقدام به بازداشت افراد میکنند و دستگاه قضایی نیز سکوت اختیار کرده است.
در چنین فضایی، نبود پاسخگویی از سوی قوه قضاییه، مشروعیت قانونی اقدامات نهادهای امنیتی را زیر سؤال میبرد. بازداشت فروغ خسروی نه اولین مورد از این دست است و نه آخرین، اما تداوم این روند و بیتفاوتی نهادهای مسئول، اعتماد عمومی به عدالت و قانون را به شدت تضعیف میکند. در نهایت، قربانی اصلی این سکوت و بیعملی، نه فقط فرد بازداشتشده، بلکه کل جامعه مدنی و نهاد آموزش خواهد بود.
گسترش فضای سرکوب در آموزش و پرورش
در سالهای اخیر، آموزش و پرورش به یکی از اصلیترین حوزههایی تبدیل شده که نهادهای امنیتی برای کنترل اجتماعی به آن نفوذ کردهاند. معلمان به دلیل آگاهی، نفوذ اجتماعی و نقش تربیتی خود، بیش از پیش در معرض تهدید، احضار و بازداشت قرار گرفتهاند. نمونه بارز این روند، بازداشت فروغ خسروی در بهبهان است؛ معلمی که بدون ارائه حکم قانونی، صرفاً بهدلیل فعالیتهای صنفی یا انتقادهای احتمالی، به شکلی خشونتآمیز بازداشت شده است.
این اتفاق در ادامهی مجموعهای از برخوردهای مشابه با معلمان در شهرهای دیگر از جمله سردشت، سبزوار، سنندج و تهران رخ داده است. بازداشت فروغ خسروی نمادی از سیاست کلی سرکوب صداهای مستقل در نظام آموزشی است؛ سیاستی که نه تنها حقوق فردی معلمان را نقض میکند، بلکه امنیت روانی دیگر فرهنگیان را نیز تهدید میسازد. تداوم این سرکوبها، نظام آموزشی را از یک نهاد آگاهیبخش به ابزاری برای کنترل و ارعاب تبدیل میکند.