ایالات متحده امروز اعلام کرد که تحریمهایی علیه یک شبکه فراملی وضع کرده است که به گفته واشنگتن مسئول جذب و آموزش جنگجویان سابق کلمبیایی، از جمله کودکان، برای پیوستن به صفوف نیروهای پشتیبانی سریع نیروهای پشتیبانی سریع در سودان است.
وزارت خزانهداری ایالات متحده این اقدام را هدفمند «منبع قابل توجه حمایت خارجی» نیروهای نیروهای پشتیبانی سریع دانسته که متهم به ارتکاب جنایات گسترده در طول جنگ در سودان داخلی سودان هستند.
زمینه تاریخی و آغاز جنگ در سودان
جنگ در سودان از آوریل ۲۰۲۳ آغاز شد، پس از تشدید تنش میان ارتش به رهبری ژنرال عبدالفتاح البرهان و نیروهای پشتیبانی سریع به رهبری محمد حمدان دقلو (حمیدتی) بر سر ادغام نیروهای شبهنظامی در ارتش و روند انتقال سیاسی. این تنش به سرعت به یک درگیری تمامعیار تبدیل شد و از خارطوم به دارفور، کردفان و دیگر ایالتها گسترش یافت.
جزئیات تحریمها و شبکه تحت هدف
وزارت خزانهداری اعلام کرد که دفتر کنترل داراییهای خارجی (OFAC) تحریمهایی علیه چهار فرد و چهار نهاد مرتبط با شبکهای به رهبری کلمبیاییها اعمال کرده است. این شبکه از سپتامبر ۲۰۲۴ فعال بوده و پرسنل نظامی سابق کلمبیا را جذب کرده و آنها را به سودان اعزام میکند تا به عنوان جنگجو، راننده، اپراتور پهپاد و مربی برای نیروهای RSF، از جمله کودکان، فعالیت کنند.
تحریمها شامل مسدود کردن داراییها، ممنوعیت معاملات با شهروندان آمریکایی و ممنوعیت ورود به ایالات متحده است و متخلفان ممکن است با مجازاتهای مدنی و کیفری مواجه شوند.
افراد و نهادهای کلیدی شامل: کلودیا ویویانا اولیوروس فوررو: همسر کیخانو و مدیر آژانس استخدام، مسئول جنبههای اداری و عملیاتی قراردادهای اعزام جنگجویان به سودان.
متئو آندرس دوکه بوترو: مدیر شرکت «مین گلوبال کورپ» در بوگوتا، مسئول مدیریت و انتقال وجوه پرداختی به جنگجویان.
شرکت جهانی استافینگ / Talent Bridge: مستقر در پاناما، واسطهای برای پنهان کردن نقش واقعی آژانس ملی کار در قراردادها و انتقال پول.
مونیکا مونیوز اوکروز و کومرسیالیزادورا سن بندیتو: مدیریت نقل و انتقالات بانکی و پوشش سایر هزینههای لجستیکی.
جان کی. هرلی، معاون وزارت خزانهداری در امور تروریسم، اعلام کرد که نیروهای RSF تمایل خود را برای هدف قرار دادن غیرنظامیان، از جمله نوزادان و کودکان، نشان دادهاند و شبکه تحریمشده «مستقیماً توانمندسازی این نیروها برای ارتکاب جنایات» را فراهم کرده است.
پیامدهای میدانی و انسانی جنگ
جنگ باعث کشته شدن دهها هزار نفر و آوارگی اجباری تقریباً ۱۲ تا ۱۴ میلیون نفر داخل و خارج سودان شده است که یکی از بزرگترین بحرانهای آوارگی جهان محسوب میشود. سازمان ملل متحد و سازمانهای بینالمللی، وضعیت سودان را «بدترین بحران انسانی جهان توصیف کردهاند، با فروپاشی زیرساختها، اختلال در بیش از ۷۰ تا ۸۰ درصد مراکز بهداشتی و گرسنگی و سوءتغذیه حاد، به ویژه در کودکان.
سقوط الفاشر
آخرین دژ اصلی ارتش در دارفور در ۲۶ اکتبر ۲۰۲۵ پس از محاصره ۱۸ ماهه توسط RSF و متحدان خارجی، از جمله جنگجویان کلمبیایی اعزام شده از طریق شبکه تحریمشده، سقوط کرد. پس از آن، گزارشها از کشتار و آوارگی گسترده و ایجاد تقسیمبندی بالفعل میان مناطق تحت کنترل ارتش و مناطق تحت سلطه کلودیا ویویانا اولیوروس فوررو: همسر کیخانو و مدیر آژانس استخدام، مسئول جنبههای اداری و عملیاتی قراردادهای اعزام جنگ جویان به سودان.حکایت دارند.
از آن زمان، نیروهای پشتیبانی سریع به پیشروی شرق به سمت ایالتهای کردفان ادامه داده و ارتش سودان تلاش میکند نفوذ خود را در مناطق مرکزی و شرقی حفظ کند، در حالی که نبردها در اطراف خارطوم ادامه دارد.
تلاشهای دیپلماتیک و فشار بینالمللی
واشنگتن از ابزارهای فشار مالی و سیاسی برای کاهش شدت جنگ استفاده میکند. در ۱۲ سپتامبر ۲۰۲۵، وزرای خارجه «مکانیسم هماهنگی چهارجانبه بیانیهای صادر کردند و خواستار آتشبس بشردوستانه سهماهه و پس از آن آتشبس دائمی و روند انتقالی برای تشکیل دولت غیرنظامی شدند.
نتیجهگیری
تحریمها و فشارهای دیپلماتیک آمریکا بخشی از تلاش گسترده برای قطع حمایت نظامی خارجی از نیروهای پشتیبانی سریع و محدود کردن توانایی این نیروها در استفاده از جنگجویان خارجی در میدان نبرد است، در حالی که بحران انسانی و درگیریهای میدانی در سودان ادامه دارد و منطقه را به یکی از پیچیدهترین صحنههای بحرانهای انسانی و امنیتی جهان تبدیل کرده است.