در سال‌های اخیر، دولت ایران تلاش‌های گسترده‌ای برای اصلاح نظام بانکی آغاز کرده است؛ یکی از محورهای اصلی این اصلاحات، ادغام بانک‌های مشکل‌دار و بستن مؤسسات مالی غیرمتعادل بوده است؛ و هدف اصلی این اقدامات بهبود کنترل بر نقدینگی، کاهش نرخ فقر و افزایش شفافیت در عملکرد بانکی است.
از جمله مشکلات اساسی که دولت در مسیر این اصلاحات با آن روبروست، نبود تعادل مالی در برخی مؤسسات بانکی است که با بدهی‌های کلان و ضعف مدیریت مواجه هستند؛ بنابراین ادغام این بانک‌ها با دیگر مؤسسات قوی‌تر، راهکاری است که می‌تواند به تقویت نظام بانکی و بهبود اعتماد عمومی کمک کند. همچنین، بستن مؤسسات مالی غیرمتعادل گامی برای جلوگیری از آسیب‌های اقتصادی بیشتر به شمار می‌رود.
انتقادات به شفافیت آمار
با این حال، انتقادات فراوانی نسبت به شفافیت آمار و داده‌های رسمی مطرح شده است؛ برخی کارشناسان معتقدند که اطلاعات منتشرشده از سوی نهادهای دولتی، تصویر کاملی از وضعیت اقتصادی و بانکی کشور ارائه نمی‌دهد و این موضوع می‌تواند اعتماد مردم را به این اصلاحات کاهش دهد.
دولت همچنین تلاش کرده است با کنترل نقدینگی و تقویت قدرت خرید مردم، تأثیر این اصلاحات را به جامعه منتقل کند؛ هرچند این مسیر پرچالش است، اما در بلندمدت می‌تواند به پایداری اقتصاد کشور کمک کند.
اصلاح نظام بانکی، نه‌تنها یک نیاز اقتصادی، بلکه یک گام حیاتی برای بهبود وضعیت معیشتی مردم و کاهش فقر است؛ دستیابی به این اهداف مستلزم شفافیت، همکاری نهادهای مختلف و جلب اعتماد عمومی است.
