جاسوسی برای اسرائیل این روزها به یکی از بحث‌برانگیزترین پرونده‌های سیاسی و حقوق بشری ایران تبدیل شده است. در همین چارچوب، حکم اعدام «امید تباری‌مقدم» زندانی سیاسی، واکنش‌های گسترده‌ای را در داخل و خارج از کشور برانگیخته است. او متهم شده که در جریان پرونده‌ای تازه به اتهام «جاسوسی برای اسرائیل» محاکمه و در نهایت به اعدام محکوم شده است؛ حکمی که فعالان حقوق بشر آن را محصول اراده نهادهای امنیتی و سیاسی می‌دانند.
جاسوسی برای اسرائیل و اتهامات جدید
پس از جنگ ۱۲روزه میان ایران و اسرائیل، پرونده جدیدی علیه امید تباری‌مقدم با اتهام «جاسوسی برای اسرائیل» تشکیل شد. در این پرونده، او متهم شد که اطلاعات حساس امنیتی و ارتباطاتی را به صورت مستقیم یا غیرمستقیم در اختیار طرف اسرائیلی قرار داده است. مقامات قضایی ادعا کردند که تباری‌مقدم از طریق شبکه‌های مجازی با مأموران موساد در تماس بوده و برخی از فعالیت‌های او در چارچوب همکاری امنیتی با دشمنان خارجی تعریف شده است.
اتهام «جاسوسی برای اسرائیل» که در این مرحله بر پرونده افزوده شد، سنگین‌ترین اتهام او محسوب می‌شود و همین مسئله منجر به تغییر روند قضایی از یک‌سال زندان به صدور حکم اعدام گردید. جلسات دادگاه او کوتاه، شتاب‌زده و بدون حضور وکلای مستقل برگزار شد و تنها در یکی از جلسات، قاضی صلواتی با اشاره تهدیدآمیز، سرنوشت او را مشخص کرد. این رویکرد نشان می‌دهد که اتهام جاسوسی برای اسرائیل، نه تنها بر آینده تباری‌مقدم، بلکه بر تصویر عمومی دستگاه قضایی ایران نیز سایه انداخته است.
واکنش‌ها و انتقادها
انتشار خبر صدور حکم اعدام امید تباری‌مقدم موجی از واکنش‌ها و انتقادها را در پی داشت. فعالان مدنی و حقوق بشری تأکید دارند که روند رسیدگی قضایی به پرونده او فاقد شفافیت و اصول دادرسی عادلانه بوده است. برخی از ناظران مستقل می‌گویند که طرح اتهاماتی همچون جاسوسی برای اسرائیل، بدون ارائه مدارک روشن و قابل استناد، بیشتر به ابزاری سیاسی برای سرکوب منتقدان تبدیل شده است. این نگاه باعث شده بسیاری از گروه‌های حقوق بشری، این پرونده را نماد نقض گسترده حقوق شهروندی در ایران بدانند.
در سطح بین‌المللی نیز، سازمان‌های مدافع حقوق بشر و نهادهای سیاسی غربی بارها نسبت به صدور و اجرای چنین احکامی هشدار داده‌اند. آنها معتقدند که حکم اعدام امید تباری‌مقدم در فضایی سنگین از فشارهای امنیتی صادر شده است و اجرای آن می‌تواند پیامدهای گسترده‌ای برای جایگاه ایران در عرصه جهانی داشته باشد. به گفته این نهادها، جامعه جهانی باید توجه بیشتری به سرنوشت افرادی داشته باشد که قربانی پرونده‌سازی‌های سیاسی می‌شوند و از حداقل حقوق دفاعی محروم هستند.