زنکشی در الیگودرز بار دیگر زنگ خطر خشونت خانگی در ایران را به صدا درآورد. در یکی از تازه‌ترین موارد این جنایت‌ها، یک زن ۷۲ ساله توسط همسرش با استفاده از ابزار کشاورزی به قتل رسید. این رویداد تکان‌دهنده در حالی رخ داده است که هنوز هویت قربانی از سوی نهادهای رسمی اعلام نشده و انگیزه قاتل «اختلافات خانوادگی» عنوان شده است.
زنکشی در الیگودرز
زنکشی در الیگودرز یکی دیگر از نمونه‌های تلخ خشونت خانگی در ایران است که نشان می‌دهد نه سن و نه سال‌ها زندگی مشترک، مانع بروز خشونت نمی‌شود. در این رویداد، یک زن ۷۲ ساله در شهرستان الیگودرز توسط همسر خود و با استفاده از ابزار کشاورزی به قتل رسید. این حادثه تنها یکی از ده‌ها مورد زنکشی در الیگودرز و دیگر مناطق کشور است که تحت عنوان کلیشه‌ای “اختلافات خانوادگی” نادیده گرفته می‌شوند. در نبود سازوکارهای حمایتی مؤثر و فرهنگ‌سازی عمومی، چنین فجایعی همچنان در سکوت رسانه‌ای و بی‌عملی نهادهای مسئول تکرار می‌شوند.
سکوت رسانه‌ای و تکرار سناریوی “اختلاف خانوادگی”
در بسیاری از گزارش‌های مربوط به خشونت‌های خانگی در ایران، از جمله زنکشی در الیگودرز، واژه‌هایی چون «اختلاف خانوادگی» یا «مشکلات شخصی» بارها به‌عنوان انگیزه قتل تکرار می‌شوند؛ عباراتی کلیشه‌ای و گمراه‌کننده که به جای تحلیل ریشه‌های ساختاری خشونت، بر ساده‌سازی آن تمرکز دارند. این رویکرد نه تنها به تداوم چرخه خشونت کمک می‌کند، بلکه افکار عمومی را از مطالبه‌گری درباره مسئولیت دولت‌ها و نهادهای حمایتی دور می‌سازد.
در ماجرای زنکشی در الیگودرز نیز، رسانه‌های رسمی بدون ارائه هیچ‌گونه اطلاعات دقیق یا بررسی زمینه‌های اجتماعی و روانی حادثه، به سرعت انگیزه قتل را به «اختلافات خانوادگی» نسبت دادند. این نوع روایت‌گری، که در آن قربانی به‌نوعی مقصر هم تلقی می‌شود، عملاً قاتل را از بخشی از مسئولیت خود می‌رهاند و زمینه را برای تکرار چنین فجایعی در دیگر نقاط کشور فراهم می‌کند. نبود شفافیت رسانه‌ای و سانسور سیستماتیک اطلاعات، از دلایل اصلی تداوم بی‌پناهی زنان در برابر خشونت خانگی در ایران است.
نتیجه‌گیری: چرخه زنکشی را متوقف کنید
زنکشی در الیگودرز تنها یکی از ده‌ها مورد خشونت مرگبار علیه زنان در ایران است؛ جنایتی که در سایه بی‌توجهی نهادهای رسمی، سکوت رسانه‌ای، و فرهنگ مردسالارانه به یک بحران فراگیر تبدیل شده است. تا زمانی‌که ساختارهای حمایتی مؤثر شکل نگیرد، قوانین به‌روز و بازدارنده تصویب نشود و جامعه برای مقابله با خشونت خانگی آموزش نبیند، قربانیان بعدی در راه خواهند بود. پایان دادن به چرخه زنکشی، مسئولیتی همگانی‌ست که از خانواده‌ها آغاز می‌شود و به حاکمیت ختم می‌گردد.