اعتراضات کارگری در ایران علیه کاهش دستمزد و افزایش هزینه‌های معیشت ؛ در حالی که ایران شاهد افزایش اعتراضات کارگری است، نگرانی‌ها درباره وضعیت اقتصادی که بر بخش وسیعی از کارگران تأثیر گذاشته، رو به افزایش است. در ۵ اسفند ۱۴۰۳، سری از اعتصابات و تجمعات در نقاط مختلف ایران از جمله دانشگاه تهران برگزار شد، جایی که کارگران خواستار افزایش دستمزدها و بهبود وضعیت معیشتی خود شدند که به شدت تحت تأثیر تورم و افزایش قیمت کالاهای اساسی قرار دارد.
راهپیمایی کارگران برای افزایش دستمزد
صدها کارگر در این تجمعات شرکت کردند تا دولت را تحت فشار قرار دهند و از آن خواستند که دستمزدها را به اندازه‌ای که با افزایش شدید قیمت‌ها همخوانی داشته باشد، افزایش دهد. در این راستا، فعالان کارگری اعلام کردند که تصمیم کمیته دستمزد برای تعیین سبد معیشت ۲۳ میلیون تومانی (حدود ۵۰۰ دلار) تلاش برای تحمیل حداقل دستمزد ۱۴ میلیون تومانی است که به هیچ وجه کفاف هزینه‌های زندگی را نمی‌دهد.
منتقدان بر این باورند که این رقم با شرایط واقعی اقتصادی همخوانی ندارد. همچنین گزارش‌هایی از دانشگاه‌های مختلف مانند دانشگاه شریف نشان می‌دهد که سرقت‌ها و فشارهای اقتصادی در میان دانشجویان و کارگران افزایش یافته است.
دولت تورم را توجیه می کند
با اینکه برخی مسئولان دولتی از تأثیر افزایش دستمزدها بر تورم هشدار داده‌اند، بسیاری از فعالان کارگری این توضیحات را رد کرده و تأکید کردند که دستمزدها باید به طور فوری افزایش یابد تا قدرت خرید کارگران حفظ شود.
این اعتراضات به اعتراضات گسترده‌تر کارگری، معلمان، پرستاران و بازنشستگان پیوسته و این روند افزایش یافته است. این اعتراضات نشان‌دهنده ضرورت توجه بیشتر به مشکلات اقتصادی و اجتماعی مردم ایران است و انتظار می‌رود که این حرکت‌ها ادامه یابد تا دولت به خواسته‌های کارگران توجه کند.
