نوروز یکی از قدیمی‌ترین جشن‌های ایرانی است که هر ساله با شور و شوق در سراسر کشور برگزار می‌شود. اما در سال‌های اخیر، به ویژه در مناطق کردنشین ایران، برگزاری این جشن با مشکلات زیادی از جمله فشارهای امنیتی مواجه شده است. در این مقاله، به بررسی تلاش‌های نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی برای ممانعت از نوروز برگزاری مراسم نوروز در شهرهای کردنشین و واکنش مردم به این موانع پرداخته خواهد شد.
ممانعت از نوروز و افزایش فشارهای امنیتی
در ماه‌های پایانی سال، ممانعت از نوروز نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران به شدت فعالیت‌های خود را در مناطق کردنشین افزایش داده‌اند. گزارش‌ها حاکی از آن است که در شهرهایی مانند کرمانشاه، سقز و بوکان، نیروهای نظامی و امنیتی اقدام به ایجاد موانع مختلف از جمله برپایی ایست‌های بازرسی و کنترل شدید اجتماعات کرده‌اند تا از برگزاری مراسم نوروزی جلوگیری کنند.
با وجود تلاش‌های شدید سازمان‌های حفاظتی ، مردم در بسیاری از مناطق کردنشین همچنان جشن‌های نوروزی خود را برگزار کرده‌اند. در این جشن‌ها، علی‌رغم محدودیت‌ها، مردم توانسته‌اند با برگزاری مراسم‌های خصوصی، اراده و مقاومت فرهنگی خود را نشان دهند. این اقدامات مردم نشان‌دهنده اهمیت بالای نوروز برای کردها و تأکید بر حفظ هویت فرهنگی آنها است.
محدودیت‌های اجتماعی
یکی از دلایل این فشارها، نگرانی حکومت از برگزاری مراسم‌های عمومی است که می‌تواند بستری برای ابراز نارضایتی‌های سیاسی و اجتماعی مردم باشد. علاوه بر این، جمهوری اسلامی همواره تلاش کرده است تا کنترل بیشتری بر فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی در مناطق اقلیت‌های قومی، به ویژه کردها، داشته باشد. در این راستا، ممانعت از نوروز به عنوان یک جشن عمومی، می‌تواند اقدامی در جهت کاهش تحرکات اجتماعی و سیاسی تلقی شود. واکنش‌ها به فشارهای حکومتی در مناطق کردنشین متفاوت بوده است. برخی از مردم با تصمیم به برگزاری جشن‌ها در محیط‌های محدود، نشان داده‌اند که حتی با وجود محدودیت‌ها، همچنان به ابراز هویت فرهنگی خود ادامه می‌دهند.
خلاصه
با وجود تمام فشارهای دولتی برای محدود کردن جشن‌ها و فعالیت‌های فرهنگی، مردم کرد در تهران ایستادگی خود را حفظ کرده‌اند. این مبارزه فرهنگی نه تنها در برابر تهدیدات امنیتی است، بلکه در برابر کوشش‌های دولت برای تحت کنترل درآوردن تمامی جنبه‌های زندگی اجتماعی و فرهنگی آنها ادامه دارد. در این راستا، ممانعت از نوروز یکی از روش‌های دولت برای اعمال محدودیت‌های بیشتر است. کردها با عزمی راسخ به برگزاری آیین‌ها و مراسم‌های خود ادامه می‌دهند، که این خود نمایانگر اراده ملت برای حفظ آزادی‌های فردی و فرهنگی است. نوروز، به عنوان نمادی از برابری و حقوق انسانی، همچنان قلب هویت فرهنگی مردم کرد را به تپش می‌آورد.