در روزهای اخیر، خبر ضرب‌وشتم زندانیان سیاسی در زندان اوین بازتاب گسترده‌ای داشته است. این حادثه موجب نگرانی شدید جامعه مدنی و فعالان حقوق بشر شده و نشان‌دهنده ادامه سیاست‌های سرکوب و خشونت علیه مخالفان سیاسی در ایران است.
ضرب‌وشتم زندانیان سیاسی در زندان اوین
ضرب‌وشتم زندانیان سیاسی در زندان اوین بار دیگر نشان داد که وضعیت حقوق بشر در ایران تا چه حد شکننده و بحرانی است. در جریان انتقال زندانیان سیاسی به این زندان، گزارش‌های متعددی از برخوردهای خشونت‌آمیز و ضرب‌وشتم زندانیان منتشر شده است که اعتراض گسترده فعالان حقوق بشر و جامعه مدنی را به دنبال داشته است. این اعمال خشونت‌آمیز نه تنها نقض آشکار حقوق انسانی است، بلکه فضای سرکوب و ترس را در زندان‌ها عمیق‌تر می‌کند و سلامت جسمی و روانی زندانیان را به خطر می‌اندازد.
ضرب‌وشتم زندانیان سیاسی در زندان اوین به ویژه در شرایطی اتفاق افتاد که کشور در وضعیت تنش‌های سیاسی و اجتماعی قرار دارد و انتظار می‌رفت به جای فشار و خشونت، راهی برای آشتی و گفتگو باز شود. این اقدام، باعث افزایش نگرانی‌ها درباره سیاست‌های سرکوبگرانه حاکمیت و نیز واکنش‌های احتمالی جامعه و نهادهای بین‌المللی شده است. فعالان حقوق بشر بارها خواستار توقف این رفتارها و آزادی فوری زندانیان سیاسی شده‌اند، اما هنوز نشانه‌ای از تغییر در سیاست‌های سرکوب دیده نمی‌شود.
واکنش‌ها و گزارش‌های میدانی
بر اساس گزارش‌های رسیده، صبح جمعه ۱۷ مردادماه، صدها زندانی سیاسی مرد که پس از حملات اسرائیل به زندان اوین به زندان تهران بزرگ منتقل شده بودند، دوباره به بند هفت اوین بازگردانده شدند. مأموران امنیتی در مسیر انتقال تلاش کردند زندانیان محکوم به اعدام را از سایر زندانیان جدا کنند، اما این اقدام با اعتراض دیگر زندانیان مواجه شد و در نتیجه چند نفر از زندانیان مورد ضرب‌وشتم قرار گرفتند.
ضرب‌وشتم زندانیان سیاسی در این جریان واکنش‌های گسترده‌ای را در پی داشت. حسین رزاق، زندانی سیاسی پیشین، در شبکه اجتماعی ایکس گزارش داده است که برخی از زندانیان سیاسی شناخته‌شده از جمله ابوالفضل قدیانی، مصطفی تاجزاده و محمدباقر بختیار به دلیل امتناع از زدن دستبند و پابند مورد ضرب‌وشتم قرار گرفتند. همچنین چند نفر از محکومان به اعدام پس از ضرب و جرح به زندان قزلحصار کرج منتقل شدند. این نمونه‌ای دیگر از ادامه روند ضرب‌وشتم زندانیان سیاسی است که نشان‌دهنده شدت سرکوب علیه مخالفان در زندان‌های ایران می‌باشد.
جایگاه این حوادث در بستر سیاسی ایران
جایگاه این حوادث در بستر سیاسی ایران بسیار مهم و تأمل‌برانگیز است. ضرب‌وشتم زندانیان سیاسی در زندان اوین تنها یک حادثه مستقل نیست، بلکه نمادی از سیاست‌های کلی نظام برای مقابله با هرگونه صدای مخالف و اعتراض در جامعه است. این رویداد در حالی رخ داده که فضای سیاسی کشور پر از تنش و بی‌ثباتی است و اعتراضات مردمی به مسائل مختلف افزایش یافته است. ضرب‌وشتم زندانیان سیاسی نشان می‌دهد که حکومت نه تنها قصد اصلاح ندارد، بلکه با تشدید سرکوب تلاش می‌کند معترضان را از بیان حق خود باز دارد و فضای ترس را گسترش دهد.
این حوادث همچنین پیامی روشن به فعالان سیاسی و مدنی می‌دهد که مقاومت در برابر نظام، با سخت‌ترین برخوردها مواجه خواهد شد. ضرب‌وشتم زندانیان سیاسی بار دیگر تصویر واقعی از خشونت و بی‌رحمی حاکمیت را به نمایش گذاشته و سوالات زیادی درباره آینده سیاسی ایران مطرح می‌کند. بسیاری معتقدند که تا زمانی که این سیاست‌ها ادامه یابد، امکان هرگونه اصلاح اساسی و بهبود شرایط سیاسی و حقوق بشری در کشور بسیار دور از دسترس خواهد بود.