نه به اعدام؛ این شعار محوری ۸۱مین هفته کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» است که در ۴۹ زندان ایران برگزار شد. این هفته در حالی می‌گذرد که موج اعدام‌ها به اوج بی‌سابقه رسیده؛ تنها در یک روز ۲۰ نفر حلق‌آویز شدند و از ابتدای مرداد بیش از ۱۱۰ اعدام ثبت شده است. زندانیان با اعتصاب غذا و بیانیه‌ای مشترک از مردم و جامعه جهانی خواسته‌اند در برابر این چرخه مرگ بایستند.
دعوت به افشاگری و اتحاد؛ صدای نه به اعدام
نه به اعدام، این فریادی است که زندانیان و خانواده‌های محکومان به مرگ در برابر ماشین کشتار و سرکوب بلند کرده‌اند. در بیانیه هفته هشتاد و یکم، تاکید شده که سکوت برابر با مرگ است و پنهان‌کاری در صدور احکام اعدام به رژیم اجازه می‌دهد تا با خیال راحت، قربانیان بیشتری را از جامعه جدا کند و از دید عموم مخفی نگاه دارد. آن‌ها از همه خانواده‌ها خواسته‌اند که احکام اعدام را به صورت علنی منتشر کنند، در تجمعات عمومی شرکت کنند و صدای خود را بلند بر ضد این مجازات غیرانسانی به گوش همه برسانند. اتحاد و همبستگی مردم و فشار عمومی تنها راه توقف چرخه‌ی مرگ است. ادامه‌ی این روند به معنای گسترش رنج خانواده‌ها و ادامه خشونت و قتل‌های سیستماتیک است. صدای مردم باید بلند و قوی باشد؛ سکوت هیچ‌کس را از مرگ آرام محافظت نمی‌کند. در پایان، پیام واضح و آشکار است: نه به اعدام.
خطر مرگ برای زندانیان بلوچ
نه به اعدام، صدای رسایی است که از دل زندان‌های ایران به ویژه برای زندانیان بلوچ به گوش می‌رسد؛ کسانی که به دلیل نژاد، عقیده و هویت قومی خود، بیش از دیگران در معرض خطر اعدام و فشارهای غیرانسانی قرار دارند. گزارش‌ها حاکی از آن است که امیر پراکی بلوچزهی، زندانی سیاسی بلوچ، به سلول انفرادی زندان زاهدان منتقل شده و در معرض اجرای حکم اعدام قرار دارد. این وضعیت خطرناک نشان‌دهنده تبعیض سیستماتیک و نقض حقوق بشر علیه اقلیت‌های قومی در ایران است. خانواده‌ها و فعالان حقوق بشر بارها هشدار داده‌اند که موج اعدام‌ها علیه زندانیان بلوچ به سطح بی‌سابقه‌ای رسیده و جان این زندانیان در خطر جدی است. در برابر این بحران، «نه به اعدام» تنها راه نجات و مقاومت است. این شعار که باید دو بار شنیده شود، هم صدای اعتراض زندانیان بلوچ است و هم فریاد وجدان انسانی در برابر ظلم و خشونت. بدون ایستادگی و همبستگی، این چرخه‌ی مرگ ادامه خواهد یافت و بیش‌تر خانواده‌ها در سوگ عزیزان خود خواهند نشست. بار دیگر باید.
اعتصاب غذای سراسری در ۴۹ زندان
این صدایی است که هزاران زندانی در ۴۹ زندان مختلف ایران در اعتراض به موج فزاینده اعدام‌ها و سیاست‌های سرکوبگرانه رژیم، با اعتصاب غذا بلند کرده‌اند. این اقدام اعتراضی بخشی از کمپین جهانی «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» است که در هفته ۸۱ خود قرار دارد و در شرایطی شکل گرفته که اجرای احکام اعدام علیه زندانیان سیاسی و مدنی به شدت افزایش یافته است. زندانیان اعتصاب‌کننده در زندان‌هایی مانند قزل‌حصار، اوین، رجایی‌شهر، قرچک و زاهدان با وجود تهدید و فضای سرکوب شدید، این اقدام مسالمت‌آمیز را برای توقف اجرای حکم اعدام و احقاق حق زندگی انتخاب کرده‌اند. این اعتصاب نه تنها بیان مخالفت زندانیان با سیاست اعدام است، بلکه پیامی به جهانیان است مبنی بر اینکه انسانیت هنوز در پشت این دیوارها زنده است. تنها با اتحاد و فشار مردمی می‌توان این مسیر خونین را متوقف و جان هزاران انسان بی‌گناه را نجات داد. صدای آن‌ها فریاد می‌زند: نه به اعدام.