دستگیری مریم عباسی نیکو، فعال اجتماعی ساکن شاهین شهر، استان اصفهان، پس از یورش نیروهای اطلاعات سپاه پاسداران به خانه‌اش و انتقال او به مکانی نامعلوم، خشم و انزجار را در داخل و خارج از ایران برانگیخته است. این حادثه، که بخشی از یک کارزار رو به گسترش علیه زنان و فعالان است، یادآور سرکوب سیستماتیک اعمال شده توسط مقامات علیه صداهای مخالف در کشور، به ویژه پس از اعتراضات «زنان، زندگی، آزادی» است.
جزئیات دستگیری مریم عباسی نیکو
به گزارش سازمان حقوق بشر هنگاو، دستگیری مریم عباسی نیکو، مادر ۴۴ ساله دو فرزند، روز دوشنبه ۱۰ نوامبر ۲۰۲۵ (۱۹ آبان ۱۴۰۴ هجری شمسی) توسط ماموران سازمان اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی دستگیر شد.
گزارش‌ها حاکی از آن است که نیروهای امنیتی بدون حکم به خانه او در شاهین شهر یورش برده و او را به مکانی نامعلوم منتقل کرده‌اند. مقامات هنوز هیچ توضیح رسمی یا اتهام روشنی ارائه نکرده‌اند.
بیتا شفیعی، دختر او، در حساب اینستاگرام خود نوشت:
«ماموران اطلاعاتی سحرگاه به خانه ما یورش بردند. آنها مادرم را به زور جلوی چشمان ما بردند و به ما نگفتند که او را کجا برده‌اند. از آن زمان تاکنون، هیچ خبری از سرنوشت یا وضعیت سلامتی او نداریم.»
این پست به سرعت توجه گسترده‌ای را در بین ایرانیان به خود جلب کرد و فعالان در شبکه‌های اجتماعی خواستار افشای فوری محل نگهداری مریم عباسی نیکو و تضمین امنیت جسمی او شدند.
فعال مدنی که سال‌ها تحت تعقیب و فشار بوده است
مریم عباسی نیکو با هدف قرار گرفتن توسط نیروهای امنیتی بیگانه نیست. او پیش از این به دلیل دیدگاه‌های صریحش در مورد سیاست‌های رژیم، به ویژه در مورد حقوق زنان و آزادی بیان، دستگیر و مورد آزار و اذیت قرار گرفته بود.
او از جمله فعالانی بود که از کمپین‌های اجتماعی علیه خشونت خانگی حمایت می‌کرد و در ابتکارات محلی برای حمایت از مادران زندانیان سیاسی شرکت داشت.
دختر او، بیتا شفیعی، در سال ۲۰۲۲ (۱۴۰۱ هجری قمری/۱۹۸۱ میلادی) پس از اعتراض به حملات سازمان‌یافته به مدارس دخترانه دستگیر شد. او در طول بازداشت تحت شکنجه‌های روحی و جسمی قرار گرفت و سپس در شرایط سخت آزاد شد.
بیشتر بخوانید : وضعیت حقوق بشر ایران ۲۰۲۵؛ بازداشت ۸۷ شهروند در یک ماه
تشدید سرکوب علیه زنان ایرانی
دستگیری عباسی نیکو نشان دهنده سیاست جدید مقامات ایرانی برای سرکوب صدای زنانی است که خواستار عدالت و برابری هستند.
از زمان جنبش زنان، زندگی، آزادی، زنان به هدف اصلی سرویس‌های امنیتی تبدیل شده‌اند و ده‌ها فعال، روزنامه‌نگار و حتی مادرانی که خواستار اطلاع از سرنوشت فرزندانشان هستند، دستگیر شده‌اند.
سازمان‌هایی مانند عفو بین‌الملل و دیده‌بان حقوق بشر این دستگیری‌ها را به شدت محکوم کرده و آنها را بخشی از «کارزار ارعاب و ترس» با هدف ساکت کردن زنان و جلوگیری از هرگونه فعالیت مدنی مستقل توصیف کرده‌اند.