با تشدید مشکلات اقتصادی و سیاسی در ایران، شکاف‌های جدی در میان مقامات جمهوری اسلامی به‌ویژه علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، و مسعود پزشکیان، رئیس دولت، آشکار شده است. این اختلافات نشان‌دهنده تغییرات بزرگی در سیاست‌های داخلی و خارجی ایران است. در این مقاله به بررسی این اختلافات، تأثیر آن‌ها بر روابط ایران با ایالات متحده، و تأثیرات آن‌ها بر وضعیت اقتصادی و اجتماعی ایران پرداخته خواهد شد.
اختلافات خامنه‌ای و پزشکیان.. مورد مذاکره با آمریکا
پس از آنکه مسعود پزشکیان در سخنانی اعلام کرد که دولت او از مذاکره با آمریکا حتی با رئیس‌جمهور پیشین، دونالد ترامپ، حمایت می‌کند، اختلافات جدی بین وی و رهبر جمهوری اسلامی آغاز شد. علی خامنه‌ای به‌طور جدی با این نظر مخالف است و تأکید می‌کند که ایران تحت هیچ شرایطی نباید با آمریکا مذاکره کند. این اختلافات به‌ویژه در سیاست‌های خارجی و تصمیم‌گیری‌های استراتژیک جمهوری اسلامی ایران تأثیرات زیادی گذاشته است.
بحران اقتصادی و استعفای محمد جواد ظریف
همزمان با افزایش اختلافات سیاسی، وضعیت اقتصادی ایران نیز روز به روز بدتر می‌شود. عبدالناصر همتی، وزیر اقتصاد ایران، از سوی مجلس برکنار شد و محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه، استعفای خود را تقدیم کرد. ظریف که معمولاً با دیپلماسی غربی شناخته می‌شود، دیگر نمی‌توانست در دولت پزشکیان نقش مؤثری ایفا کند، چراکه سیاست‌های اقتصادی و خارجی دولت با یکدیگر در تضاد قرار گرفته‌اند. این تحولات نشان‌دهنده شکاف‌های جدی در حاکمیت جمهوری اسلامی و سردرگمی در مواجهه با بحران اقتصادی کشور است.
فساد داخلی و چالش‌های اقتصادی
طبق گزارش‌ها، بیش از ۸۰ درصد ثروت ایران در دست گروه‌های مافیایی قرار دارد که از حمایت مستقیم نهادهای امنیتی و نظامی برخوردارند. این گروه‌ها با استفاده از اسکله‌های غیرمجاز تحت کنترل سپاه پاسداران، سالانه ۳۰ میلیارد دلار از منابع ایران را قاچاق می‌کنند. این فساد سیستماتیک وضعیت اقتصادی کشور را بحرانی کرده است و موجب افزایش فقر و شکاف‌های اجتماعی در جامعه شده است.
خلاصه
با توجه به آنچه که گفته شد، جمهوری اسلامی ایران در حال حاضر با چالش‌های عظیمی در زمینه‌های سیاست خارجی و اقتصادی روبرو است. اختلافات میان علی خامنه‌ای و مسعود پزشکیان به وضوح نشان‌دهنده بحران‌هایی است که ایران در درون خود با آن مواجه است و این اختلافات می‌تواند منجر به تغییرات اساسی در ساختار سیاسی کشور شود.
