وضعیت اینترنت در روزهای جنگی ایران به دغدغه‌ای جدی برای میلیون‌ها شهروند این کشور تبدیل شده است. با آغاز حملات نظامی اسرائیل به خاک ایران، زیرساخت‌های حیاتی کشور، از جمله اینترنت، در معرض تهدید مستقیم قرار گرفته‌اند. گزارش‌های متعدد از مناطق مختلف ایران حاکی از آن است که دسترسی به اینترنت جهانی به‌شدت مختل شده و در برخی شهرها و روستاها به‌طور کامل قطع گردیده است. در این شرایط بحرانی، نه‌تنها ارتباط مردم با جهان خارج دچار مشکل شده، بلکه سانسور و کنترل اطلاعات نیز به اوج خود رسیده است.
وضعیت اینترنت در روزهای جنگی ایران
وضعیت اینترنت در روزهای جنگی ایران به یکی از بزرگ‌ترین چالش‌هایی تبدیل شده است که شهروندان در سایه افزایش تنش‌های نظامی با آن روبه‌رو هستند. از زمان آغاز حملات اسرائیل به خاک ایران، شبکه اینترنت با موج‌های متوالی از قطع و اختلال مواجه شده که شهرهای بزرگ و حتی مناطق روستایی را در بر گرفته است. ارتباطات بین‌المللی در برخی مناطق تقریباً به‌طور کامل قطع شده و در دیگر نقاط نیز شبکه تحت نظارت شدید قرار گرفته که استفاده از برنامه‌ها و وب‌سایت‌های جهانی را دشوار کرده است.
در چنین شرایطی، شهروندان دیگر به‌سختی می‌توانند اخبار را دنبال کرده یا با جهان خارج ارتباط برقرار کنند. وضعیت اینترنت در روزهای جنگی ایران تنها به‌عنوان یک مشکل فنی یا بحران موقت مطرح نیست، بلکه به ابزاری در دست حکومت برای تشدید سانسور و محدود کردن آزادی بیان تبدیل شده است؛ صحنه‌ای که یادآور وقایع آبان ۱۳۹۸ است، زمانی که ایران برای روزها از جهان جدا ماند.
غیاب ارتباط: برای بدترین آماده شوید
در روزهایی که شعله‌های جنگ میان ایران و اسرائیل زبانه می‌کشد، غیاب ارتباط به یکی از بزرگ‌ترین نگرانی‌های مردم ایران بدل شده است. وضعیت اینترنت در روزهای جنگی ایران به‌طور بی‌سابقه‌ای بحرانی است و هر لحظه احتمال قطع کامل ارتباطات وجود دارد. بسیاری از شهروندان، به‌ویژه در مناطق مرزی و شهرهای بزرگ، با اختلالات شدید اینترنتی و قطعی‌های مکرر روبه‌رو هستند. این شرایط، علاوه بر دشوار کردن ارتباط با جهان خارج، فضایی برای گسترش سانسور و سرکوب بیشتر فراهم کرده است.
وضعیت اینترنت در روزهای جنگی ایران نه‌تنها بازتابی از وضعیت بحرانی زیرساخت‌های ارتباطی کشور است، بلکه نشانه‌ای از تلاش حاکمیت برای بستن هر روزنه‌ای است که مردم می‌توانند از آن با جهان آزاد سخن بگویند. در چنین شرایطی، آمادگی برای بدترین سناریو ضروری است. نصب نرم‌افزارهایی مانند «توشه»، «سنو» و «برایار» پیش از قطع کامل ارتباطات، می‌تواند تا حدی راهگشا باشد. همچنین آگاهی از شگردهای حکومت در انتشار ابزارهای ناامن و جعلی، برای پیشگیری از افتادن در دام شیادان و جاسوسان، اهمیت دوچندان یافته است. امروز، بیش از هر زمان دیگری، نیاز است که شهروندان ایران برای روزهای سخت احتمالی، خود را از نظر ارتباطی آماده کنند.
جمع‌بندی
آنچه بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارد، هوشیاری، آمادگی و اتحاد مردم ایران در برابر سناریوهای تکراری سرکوب و قطع ارتباطات است. حکومت ایران بارها و بارها نشان داده که در بزنگاه‌های حساس، اولین سلاحش علیه شهروندان، خاموش کردن چراغ‌های ارتباطی است تا مردم را در تاریکی اطلاعاتی و رسانه‌ای فرو ببرد. اما تجربه‌های سال‌های اخیر ثابت کرده که هرچند قطعی اینترنت می‌تواند ارتباطات را دشوار کند، اما نمی‌تواند اراده مردم برای دستیابی به حقیقت و رساندن صدایشان به جهان را خاموش کند.
در چنین شرایطی، مهم است که جامعه مدنی، فعالان حقوق بشر، متخصصان فناوری و حتی کاربران عادی، دست در دست هم داده و با برنامه‌ریزی دقیق و استفاده از ابزارهای مطمئن، نقشه‌های سرکوب را خنثی کنند. امروز زمان آن است که از وابستگی مطلق به اینترنت جهانی فاصله گرفته و به فکر راه‌های جایگزین و امن باشیم؛ راه‌هایی که حتی در تاریک‌ترین روزهای قطعی، کورسویی از ارتباط و امید را زنده نگه دارند.
اگر قرار است فردا، اینترنت جهانی قطع شود، امروز باید با چشمانی باز، دستانی آماده و ذهنی هوشیار به استقبال آن برویم. وضعیت اینترنت در روزهای جنگی ایران، آینده‌ای که شاید زودتر از آنچه می‌پنداریم فرا برسد، اما این مردم ایران هستند که می‌توانند با تدبیر و همبستگی، آن را به فرصتی برای بیداری و مقاومت تبدیل کنند.
