سرکوب اقلیتها در ایران ۲۰۲۵ به وضوح نشان میدهد که وضعیت حقوق و آزادیهای اقلیتها در این کشور به شدت بحرانی است. گزارش تازه سازمان ههنگاو حاکی از افزایش بیسابقه اعدامها، بازداشتهای خودسرانه، و خشونتهای اجتماعی و امنیتی علیه گروههای قومی و فرهنگی است. این دادهها تصویری شفاف از فشارها و تبعیضهای سیستماتیک علیه اقلیتها ارائه میدهد و نشان میدهد که راهکارهای قانونی و انسانی برای حمایت از آنان هنوز ناکافی است.
سرکوب اقلیتها در ایران ۲۰۲۵
سرکوب اقلیتها در ایران ۲۰۲۵ نشان میدهد که فشارها و محدودیتها علیه گروههای قومی و فرهنگی به سطوح بیسابقهای رسیده است. اعدامهای گسترده، بازداشتهای خودسرانه و محرومیت از حقوق اولیه شهروندی، وضعیت اقلیتها را به بحرانیترین نقطه در سالهای اخیر رسانده است. هر روز گزارشهایی از خشونت و تبعیضهای سیستماتیک منتشر میشود که نه تنها امنیت جسمی، بلکه آزادیهای اجتماعی و اقتصادی این گروهها را تهدید میکند. در بسیاری از استانها، از کردستان تا بلوچستان و خوزستان، شاهد نقض مداوم حقوق انسانی هستیم که بازتابدهنده عدم پاسخگویی نهادهای حکومتی و ضعف حمایتهای قانونی است.
سرکوب اقلیتها در ایران ۲۰۲۵ همچنین پیامدهای اجتماعی و روانی شدیدی دارد؛ مهاجرت اجباری، انزوای فرهنگی و کاهش فرصتهای اقتصادی، تنها بخشی از نتایج این سیاستهاست. جوانان و زنان اقلیتها بیشترین آسیب را متحمل میشوند و بسیاری از خانوادهها مجبور به سکوت در برابر این فشارها هستند. این روند نگرانکننده، نه تنها بحران داخلی ایجاد کرده، بلکه تصویر ایران در سطح بینالمللی را تحت تأثیر قرار داده و زمینه افزایش فشارهای دیپلماتیک و تحریمهای خارجی را فراهم کرده است.
اعدام زندانیان سیاسی و عقیدتی
۲۶نفر از اعدامشدگان به اتهامهای سیاسی و مذهبی، از جمله مشارکت در جنبش «زن، زندگی، آزادی» یا «جاسوسی برای اسرائیل» جان خود را از دست دادهاند. این رقم دو برابر کل اعدامهای سیاسی ـ مذهبی در سال ۲۰۲۴ است.در میان اعدامشدگان، دستکم ۱۸ زن و یک نوجوان نیز وجود داشت.
قربانیان از میان اقوام و اقلیتها
در شش ماه نخست سال ۲۰۲۵، دستکم ۶۱۷ زندانی در ایران اعدام شدند که از این میان، ۹۱ کرد، ۷۹ بلوچ، ۷۶ لر، ۶۵ ترک، ۲۶ گیلک، ۱۴ عرب، ۷ ترکمن، ۲ سیستانی، ۲ تات و ۱۵۹ فارس بودند. علاوه بر این، ۴۰ شهروند افغانستانی نیز جان خود را از دست دادند. این ارقام نشان میدهد که فشارها و محدودیتها علیه اقلیتها به شکل سیستماتیک اعمال میشود و امنیت جسمی و حقوق اجتماعی آنها به شدت در خطر است. سرکوب اقلیتها در ایران ۲۰۲۵ پیامدهای عمیق اجتماعی و روانی به همراه دارد و بسیاری از خانوادهها مجبور به سکوت در برابر این فشارها شدهاند.
علاوه بر این، جوانان و زنان اقلیتها بیشترین آسیب را متحمل میشوند و مهاجرت اجباری به مناطق دیگر، کاهش فرصتهای اقتصادی و انزوای فرهنگی از نتایج مستقیم این سیاستهاست. بار دیگر، سرکوب اقلیتها در ایران ۲۰۲۵ نشان میدهد که دولت نه تنها در برخورد با حقوق اولیه شهروندان کوتاهی کرده، بلکه زمینه افزایش فشارهای بینالمللی و انتقادات جهانی را نیز فراهم ساخته است.
واکنش سازمانهای حقوق بشر
سازمانهای بینالمللی حقوق بشر نسبت به وضعیت اقلیتها در ایران واکنش نشان داده و بارها خواستار توقف فوری اعدامها و بازداشتهای خودسرانه شدهاند. گزارشهای اخیر سرکوب اقلیتها در ایران ۲۰۲۵ باعث واکنش گسترده سازمانهایی مانند عفو بینالملل، دیدهبان حقوق بشر و سازمان ملل شده است. این نهادها ضمن محکوم کردن اعدامهای هدفمند و نقض حقوق اولیه زندانیان، خواستار دسترسی فوری به اطلاعات درباره وضعیت بازداشتشدگان و بهبود شرایط زندانها شدهاند.
ادامه : سرکوب بیوقفه بهائیان در ایران؛ هشدار قاطع سازمان ملل
همچنین، سازمانهای حقوق بشری تاکید کردهاند که فشارها و تبعیضهای سیستماتیک علیه اقلیتها پیامدهای اجتماعی و روانی طولانیمدت دارد و میتواند منجر به بحرانهای بزرگتر در آینده شود. بسیاری از این سازمانها همچنین خواستار اقدام فوری جامعه بینالمللی برای حمایت از حقوق اقلیتها و اعمال تحریمهای هدفمند علیه مسئولان ناقض حقوق بشر شدهاند.