سلاح هستهای ایران بار دیگر به یکی از پرمناقشهترین مسائل امنیتی منطقه و جهان تبدیل شده است. اظهارات اخیر بنیامین نتانیاهو در مراسم یادبود هولوکاست در اورشلیم، که ایران را تهدیدی برای “سرنوشت بشریت” خواند، زنگ خطرهای جهانی را نسبت به پیشرفت برنامههای هستهای تهران به صدا درآورده است.
سابقه سلاح هستهای ایران
سلاح هسته اى ایران به دهه ۱۹۵۰ میلادی بازمیگردد، زمانی که ایران تحت رژیم شاهنشاهی بهعنوان بخشی از برنامههای توسعهای خود به دنبال بهرهبرداری از انرژی هستهای بود. پس از انقلاب اسلامی ۱۹۷۹، برنامه هستهای ایران همچنان ادامه یافت، اما نگرانیها در خصوص اهداف واقعی آن از زمان روی کار آمدن در دهه ۲۰۰۰ میلادی، ایران به شدت تحت فشارهای بینالمللی قرار گرفت تا برنامه هستهای خود را محدود کند.
قدرتهای غربی، بهویژه ایالات متحده و کشورهای اروپایی، همواره ایران را به تلاش برای دستیابی به سلاح هستهای متهم کردهاند. این اتهامات بر اساس شواهدی نظیر پیشرفتهای فنی در غنیسازی اورانیوم و توسعه تکنولوژیهای مربوط به سلاحهای هستهای مطرح شده است. برخی از نهادهای بینالمللی، از جمله آژانس بینالمللی انرژی اتمی (IAEA)، در گزارشهای خود اشاره کردهاند که ایران ممکن است به دنبال توانایی تولید سلاح هستهای باشد.
واکنش اسرائیل و غرب: سکوت یا اقدام؟
در مراسم اخیر یادبود هولوکاست، بنیامین نتانیاهو بار دیگر هشدار داد که ایران با دستیابی به سلاح هستهای، نهتنها تهدیدی برای اسرائیل بلکه برای “سرنوشت کل بشریت” خواهد بود. وی گفت: اگر ما ببازیم، جهان غرب هدف بعدی است.»این سخنان، نشاندهنده ترس واقعی اسرائیل از تغییر توازن قدرت در منطقه به نفع جمهوری اسلامی است.
سابقهای خونین؛ از “رومینا” تا “بمب اتم
در سالهای گذشته، جمهوری اسلامی بارها متهم به نقض حقوق بشر، سرکوب داخلی و تهدیدهای منطقهای بوده است. حال، با پیشروی در برنامههای هستهای، نگرانیها نسبت به استفاده ابزارگونه از سلاح هستهای ایران برای سرکوب داخلی یا باجگیری سیاسی از دنیا بیشتر شده است.
مردم ایران خاطره تلخ بیعدالتی، خشونت خانگی، و قتلهای ناموسی چون قتل رومینا اشرفی و فاطمه سلطانی را فراموش نکردهاند؛ حالا جهان باید بپرسد: آیا رژیمی که فرزند خود را نمیبخشد، در دست داشتن بمب اتمی چه معنایی دارد؟
خطر خاموش اما واقعی
دستیابی به سلاح هستهای ایران میتواند منطقهای پرتنش را به پرتگاه جنگی نابودگر سوق دهد. در شرایطی که مردم ایران با بحرانهای اقتصادی و سرکوب سیاسی دستوپنجه نرم میکنند، حاکمیت بهدنبال قدرتی است که میتواند کل منطقه و حتی جهان را درگیر کند.