اتاق وضعیت عفا و حجاب اخیراً فعال شد و با حضور ۸۰ هزار آمر به معروف، بازتاب گسترده‌ای در جامعه داشته است. این اقدام، در شرایط حساس کنونی کشور، نگرانی‌هایی درباره فاصله میان مردم و حکومت ایجاد کرده و کارشناسان اجتماعی معتقدند که دخالت‌های اقلیت‌های تندرو باعث تشدید شکاف اجتماعی می‌شود.
اتاق وضعیت عفاف و حجاب
اتاق وضعیت عفاف و حجاب اخیراً فعال شد و با حضور ۸۰ هزار آمر به معروف، بازتاب گسترده‌ای در جامعه داشته است. این اتاق با هدف رصد و مدیریت وضعیت حجاب و عفاف ایجاد شده، اما کارشناسان اجتماعی معتقدند که حضور این تعداد از فعالان و دخالت‌های مستقیم در زندگی روزمره مردم، شکاف میان جامعه و حکومت را تشدید می‌کند. طیف اقلیت تندرو با استفاده از این فرصت، در واقع منویات خاص خود را اعمال می‌کنند و کمتر به خواسته‌ها و واقعیت‌های مردم توجه دارند.
در واقع، اتاق وضعیت عفاف و حجاب نه تنها مردم را به هم نزدیک نمی‌کند، بلکه با ایجاد نمایش‌های عمومی و فشارهای اجتماعی، تنش‌های موجود را بیشتر می‌کند. مردم با سبک‌های زندگی مختلف توانسته‌اند همزیستی مسالمت‌آمیز داشته باشند، اما این دخالت‌ها، به ظاهر قانونی و رسمی، باعث شده تا احساس بی‌اعتمادی و فاصله از نهادهای حکومتی افزایش یابد. کارشناسان تأکید دارند که این اقدامات اقلیت تندرو، صرفاً به پیشبرد منافع خودشان منجر می‌شود و هیچ سودی برای جامعه ندارد.
تندروها سودی برای جامعه ندارند
تندروها سودی برای جامعه ندارند؛ برعکس، اقدامات آنها باعث افزایش شکاف و تشدید تنش‌های اجتماعی می‌شود. این گروه که اغلب به صورت فردی عمل می‌کنند یا از نفوذ و رانت خاصی بهره‌مندند، تلاش دارند اهداف و منویات خود را بر جامعه تحمیل کنند بدون توجه به نیازها و شرایط روزمره مردم.
در عین حال، مشکلات اقتصادی مانند افزایش قیمت کالاهای اساسی، کمبود آب و برق و بحران‌های زیست‌محیطی، مردم را بیش از پیش درگیر زندگی روزمره کرده است. با این حال، تندروها همچنان از تظاهرات و اقدامات فشارآور برای اجرای قوانین خود استفاده می‌کنند، که نتیجه آن گسترش شکاف میان مردم و حکومت و کاهش اعتماد عمومی است، بدون آنکه سود یا منفعت واقعی برای جامعه ایجاد شود.
نیاز به هماهنگی سیاست‌ها برای کاهش تنش‌های اجتماعی
نیاز به هماهنگی سیاست‌ها برای کاهش تنش‌های اجتماعی به وضوح نشان می‌دهد که خلأهایی در مدیریت مسائل اجتماعی حساس وجود دارد. ایجاد اتاق وضعیت عفاف و حجاب، با وجود هدف اعلام‌شده برای نظارت بر حجاب و عفاف، پرسش‌هایی درباره کارایی این اقدامات و تناسب آن با واقعیت جامعه ایجاد می‌کند. مداخلات مکرر و جزیره‌ای بدون برنامه جامع، باعث افزایش شکاف اجتماعی و کاهش اعتماد به نهادها می‌شود، چرا که به نظر می‌رسد اولویت، حل مشکلات روزمره مردم نیست بلکه اعمال دستور کار محدود اقلیت‌های تندرو است.
نقد اصلی این است که اتاق وضعیت عفاف و حجاب به صورت جدا از سایر سیاست‌های اجتماعی و اقتصادی عمل می‌کند، بنابراین هر موفقیت مقطعی در اجرای قوانین پایدار نخواهد بود. جامعه نیازمند رویکردی جامع و شفاف است که تفاوت‌های فرهنگی و دیدگاه‌های مختلف مردم را لحاظ کند، به جای تمرکز صرف بر کنترل و اجبار. بدون این هماهنگی، شکاف میان مردم و حکومت همچنان گسترده باقی می‌ماند و اختلاف اجتماعی به ابزاری ناخواسته برای تقویت منافع گروه‌های تندرو تبدیل می‌شود، نه وسیله‌ای برای تقویت ثبات و اعتماد عمومی.
نتيجة گيرى
آنچه از بررسی مسائل حجاب، نقش اتاق وضعیت عفاف و حجاب و اقدامات اقلیت‌های تندرو روشن شد، نشان می‌دهد که مشکلات اصلی جامعه ایران نه تنها در مسائل جزئی مانند پوشش، بلکه در ساختار گسترده‌تر سیاسی، اقتصادی و اجتماعی ریشه دارد. تمرکز بر اعمال قوانین محدود و بدون هماهنگی با سیاست‌های جامع، باعث ایجاد شکاف میان مردم و حکومت شده و اعتماد عمومی را تضعیف می‌کند.
موفقیت در کاهش تنش‌های اجتماعی و بازسازی اعتماد عمومی نیازمند سه محور اساسی است: استقلال و شفافیت نهادهای تصمیم‌گیر، هماهنگی کامل میان سیاست‌های اجتماعی و اقتصادی، و احترام به سبک‌های زندگی متفاوت مردم. بدون رعایت این اصول، هرگونه اقدام مقطعی، صرفاً جلوه‌ای ظاهری خواهد داشت و شکاف اجتماعی عمیق‌تر خواهد شد.
در نهایت، ثبات اجتماعی و قدرت پول ملی، احترام به تنوع فرهنگی و اعتماد مردم، همگی به یکدیگر گره خورده‌اند. اگر حکومت بتواند سیاست‌های شفاف، هماهنگ و پاسخگو اتخاذ کند، نه تنها شکاف‌های اجتماعی کاهش می‌یابد، بلکه جامعه نیز قادر خواهد بود در مسیر توسعه و رفاه پایدار حرکت کند.