اسرائیل و حمله‌ای برای سرنگونی حالا در مرکز تحولات اخیر قرار گرفته‌اند. حملات گسترده نیروی هوایی اسرائیل به تأسیسات هسته‌ای و نظامی ایران، این پرسش را در ذهن تحلیل‌گران و افکار عمومی ایجاد کرده است که هدف واقعی این عملیات‌ها چیست؟ آیا اسرائیل صرفاً به دنبال متوقف کردن برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی است یا در پی تضعیف و سرنگونی کل نظام حاکم بر ایران است؟
اسرائیل و حمله‌ای برای سرنگونی
اسرائیل و حمله‌ای برای سرنگونی حالا به یکی از مهم‌ترین موضوعات تحولات خاورمیانه تبدیل شده است. در روزهای گذشته، ارتش اسرائیل حملاتی بی‌سابقه به عمق خاک ایران انجام داده است که فراتر از حملات پیشین علیه تأسیسات هسته‌ای ارزیابی می‌شود. این حملات نه‌تنها مراکز غنی‌سازی اورانیوم را هدف قرار داد بلکه فرماندهی‌های نظامی و زیرساخت‌های حیاتی امنیتی جمهوری اسلامی را در هم کوبید. تحلیل‌گران بر این باورند که اسرائیل و حمله‌ای برای سرنگونی، دیگر یک شعار یا هدف پنهان نیست بلکه به بخشی از راهبرد آشکار تل‌آویو تبدیل شده است. در این میان، پیام‌های صریح مقام‌های اسرائیلی خطاب به مردم ایران، به‌ویژه سخنان بنیامین نتانیاهو مبنی بر «نزدیک بودن روز آزادی»، نشان می‌دهد که این حملات به قصد تضعیف روحیه حاکمان و تقویت انگیزه مردم برای اعتراضات داخلی انجام شده است. در چنین شرایطی، جمهوری اسلامی در برابر یکی از پیچیده‌ترین چالش‌های امنیتی تاریخ خود قرار گرفته و این پرسش جدی مطرح است که آیا این حملات مقدمه‌ای برای تغییرات اساسی در ساختار قدرت ایران خواهد بود یا خیر.
حمله‌ای فراتر از نابودی تأسیسات هسته‌ای
در بامداد جمعه ۲۴ خرداد، جنگنده‌های اسرائیلی در عملیاتی بی‌سابقه، اهدافی حساس و استراتژیک را در عمق خاک ایران بمباران کردند. این عملیات صرفاً محدود به تأسیسات هسته‌ای نظیر سایت‌های غنی‌سازی اورانیوم در نطنز و فردو نبود، بلکه مراکز فرماندهی سپاه پاسداران، انبارهای موشکی، و ساختمان‌های متعلق به سازمان انرژی اتمی ایران نیز هدف قرار گرفتند. به گزارش خبرگزاری رویترز، در جریان این حملات، چندین فرمانده ارشد سپاه و چهره‌های کلیدی در برنامه موشکی و هسته‌ای ایران کشته شدند. تحلیل‌گران نظامی در گفت‌وگو با رسانه‌های غربی بر این باورند که این عملیات بخشی از راهبرد اسرائیل و حمله‌ای برای سرنگونی است؛ راهبردی که فراتر از مهار برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی می‌رود و هدف اصلی آن فروپاشی زنجیره فرماندهی، برهم زدن نظم داخلی نیروهای مسلح ایران، و تضعیف بنیادهای امنیتی رژیم است.
اسرائیل و حمله‌ای برای سرنگونی در این مقطع زمانی معنای تازه‌ای یافته است؛ چرا که تل‌آویو آشکارا تلاش می‌کند با وارد آوردن ضربات دقیق و همزمان به ساختارهای حساس قدرت در ایران، زمینه را برای فروپاشی تدریجی حاکمیت فراهم سازد. این حملات، با دقت طراحی شده‌اند تا هم فشار بر مسئولان جمهوری اسلامی را افزایش دهند و هم بذر بی‌ثباتی و تردید را در دل ساختار قدرت بکارند.
واکنش ایران و جامعه جهانی
ايران بلافاصله پس از حملات، تهدید به «انتقام سخت» کرد و شورای عالی امنیت ملی جلسه فوق‌العاده تشکیل داد. سخنگوی وزارت خارجه ایران این حملات را «تجاوز آشکار» دانست و از جامعه جهانی خواست اسرائیل را محکوم کند. در همین حال، روسیه و چین در بیانیه‌هایی محتاطانه خواستار خویشتنداری طرفین شدند، اما آمریکا به‌طور تلویحی از «حق اسرائیل برای دفاع از خود» حمایت کرد.