هزاران کارگر قراردادی در میدان گازی پارس جنوبی در عسلویه، روز سهشنبه، ۹ دسامبر، علیرغم حضور سنگین نیروهای امنیتی و تهدیدهای رسمی، اعتراض گستردهای را برگزار کردند، در بزرگترین جنبش کارگری که ایران در سالهای اخیر به خود دیده است.
به ويپ سايت ایران اینترنشنال گفتند که حداقل ۵۰۰۰ کارگر در اعتصاب شرکت کردند و به سمت فرمانداری عسلویه راهپیمایی کردند و به دستمزد پایین و عدم امنیت شغلی اعتراض کردند.
اعتراض بیسابقه در عسلویه
به گفته منابع کارگری، کارگران دوازده پالایشگاه متعلق به مجتمع گازی، کار خود را متوقف کردند و ترجیح دادند به جای حضور در محل کار خود، تظاهرات کنند.
مقامات در روزهای قبل از طریق ایستهای بازرسی گسترده و تهدیدهای مستقیم سعی در مهار این جنبش داشتند، اما این اعتراض تعداد بیسابقهای از کارگران را به خود جذب کرد.
شورای سازماندهی اعتراضات غیررسمی کارگران نفت، این راهپیمایی را یک راهپیمایی عظیم توصیف کرد، در حالی که اتحادیه آزاد کارگران ایران آن را یکی از بزرگترین تجمعات اعتراضی در بخش نفت در پنج دهه گذشته دانست.
در مقابل، رسانههای نزدیک به سپاه پاسداران این رویداد را کماهمیت جلوه دادند و آن را تجمع گروهی از کارگران توصیف کردند، بدون اینکه تعداد واقعی را مشخص کنند.
تشدید تدابیر امنیتی و تهدیدهای پیامکی
سازمانهای کارگری گزارش دادند که مدیریت مجتمع گاز پارس جنوبی همزمان با تهدیدهای واحدهای امنیتی پالایشگاه، پیامکهای هشداردهندهای را برای کارگران ارسال کرده است.
پلیس و نیروهای امنیتی همچنین محاصره جادههای منتهی به عسلویه را تشدید کرده و وسایل نقلیهای را که سعی در انتقال کارگران به محل تجمع داشتند، متوقف کردند.
عسلویه، واقع در ساحل خلیج فارس در استان بوشهر، یک مرکز صنعتی محوری برای بخش انرژی ایران است، زیرا میدان پارس جنوبی/گنبد شمالی، بزرگترین میدان گاز طبیعی مشترک جهان بین ایران و قطر، در آن قرار دارد.
اتحادیه کارگران اتوبوسرانی تهران و حومه همبستگی کامل خود را با معترضان اعلام کرد و تأکید کرد که خواستههای آنها “مشروع، انسانی و مدتهاست که به تعویق افتاده است”، این اتحادیه تأکید کرد که تشکل مستقل و مقاومت جمعی تنها راه کارگران برای حفاظت از حقوق خود در شرایط فعلی است.
در یک تحول مرتبط، به گزارش کانال تلگرامی افکار نفت، نه دکل حفاری خشکی و دو دکل حفاری دریایی متعلق به شرکت حفاری شمال، اعتصاب سه روزه برگزار کردند که نشان دهنده پتانسیل گسترش اعتراضات کارگری در بخش انرژی است.
مناقشات اقتصادی خشم را شعلهور میکند.. “یارانههای دولتی به بار تبدیل میشوند”.
در تحولی مرتبط، روزنامه جوان، وابسته به سپاه پاسداران، از تغییر خطرناکی در سیاستهای اجتماعی دولت پرده برداشت و نشان داد که دولت دیگر یارانهها را در اولویت قرار نمیدهد و اکنون منابع خود را از جیب شهروندان برداشت میکند.
این روزنامه اعلام کرد که وزارت نفت نتوانسته است ۷۰۰ میلیون دلار از بدهی خود به سازمان هدفمندی یارانهها را پرداخت کند و این تأخیر در پرداخت منجر به حذف میلیونها نفر از دریافتکنندگان یارانه به عنوان راهحلی سریع برای کمبودهای اداری شده است.
بحران کمرشکن هزینه زندگی.. حقوقها یک هفته هم دوام نمیآورند
به گفته فعالان حقوق کارگران، موج جدید تورم و افزایش شدید قیمتها، کارگران را به نقطه بحرانی رسانده است، زیرا حداقل دستمزد دیگر نیازهای اولیه یک خانواده را پوشش نمیدهد.
حداقل دستمزد ماهانه یک کارگر ایرانی ۱۵.۱ میلیون تومان است.
نیازهای اولیه یک خانواده سه نفره به طور متوسط فقط برای پنج تا شش روز در ماه با این دستمزد تأمین میشود.
هزینههای غذا اکنون به تنهایی از کل درآمد ماهانه بسیاری از کارگران بیشتر است.
افزایش بیسابقه قیمت مواد غذایی و خدمات
تورم قابل توجه در قیمت برنج، مرغ، گوشت، لبنیات، نان، میوه و حبوبات، افزایش قابل توجه هزینههای مسکن، انرژی، بهداشت و درمان و حمل و نقل، با وجود این واقعیت، دولت و مجلس در پایان تابستان، یارانه حدود سه میلیون نفر، از جمله کارگران ساختمانی، نگهبانان مدارس و بازنشستگان را حذف کردند.
هشدارهایی درباره فروپاشی کامل اقتصادی
موسی غنی نژاد، کارشناس اقتصادی، هشدار داد که ادامه وضعیت فعلی میتواند ظرف یک سال به فروپاشی کامل اقتصادی منجر شود. برای مقایسه، کارشناسان به کاهش قدرت خرید شهروندان در طول دهه گذشته اشاره میکنند. در سال ۲۰۱۶.
امروز، قدرت خرید به دلیل سیاستهای اقتصادی رژیم، پیامدهای تحریمها و هزینههای نظامی و هستهای به کمتر از یک سوم ارزش قبلی خود رسیده است.