فاجعه در کوهدشت، در یکی از تلخ‌ترین حوادث سال‌های اخیر، سقوط یک کودک به داخل چاه کشاورزی در منطقه کوهنانی شهرستان کوهدشت، به مرگ هشت نفر از اعضای یک خانواده انجامید. این حادثه که عصر جمعه ۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۴ رخ داد، موجی از اندوه و شوک در میان مردم و مسئولان لرستان ایجاد کرده است.
فاجعه در کوهدشت؛ نجاتی که به مرگ انجامید
تراژدی در لرستان؛ عملیات نجاتی که به مرگ جمعی انجامید،بر اساس گزارش فرماندار کوهدشت، نخستین فردی که به چاه سقوط کرد یک کودک بود. اعضای خانواده از جمله پدر، برادران و سایر نزدیکان او، یکی پس از دیگری برای نجات کودک وارد چاه شدند. اما به دلیل وجود گازهای سمی در چاه، آن‌ها نیز گرفتار شده و جان باختند.
مراد ناصری، فرماندار کوهدشت، اعلام کرد که بلافاصله پس از اطلاع از حادثه، تیم‌های آتش‌نشانی، هلال‌احمر، اورژانس و شهرداری رومشکان به محل اعزام شدند. فاجعه در كوهدشت برای خنثی‌سازی گاز سمی از آهک، سرکه و تجهیزات اکسیژن استفاده شد. با این حال، عملیات نجات با چالش‌های فراوان مواجه بود و تنها اجساد قربانیان از عمق ۵۰ متری چاه خارج شدند.
هویت قربانیان و علت مرگ
فاجعه در کوهدشت نه‌تنها به دلیل شمار بالای قربانیان، بلکه به خاطر ماهیت تلخ و ناگهانی آن، جامعه محلی و رسانه‌ها را به شدت تحت تأثیر قرار داد. در این حادثه غم‌انگیز، هشت تن از اعضای یک خانواده که برای نجات یکی از کودکان وارد چاه کشاورزی شده بودند، به دلیل استنشاق گاز سمی جان خود را از دست دادند.
اسامی جان‌باختگان به شرح زیر است:تورج مرادی، یوسف مرادی، ایرج مرادی، ساسان مرادی، یونس ملکی، یوسف ملکی، ایرج کاظمیان و فتح‌الله باقری. بر اساس اعلام مسئولان اورژانس و پزشکان بیمارستان‌های کوهدشت و رومشکان، علت اصلی مرگ در همه قربانیان، گازگرفتگی ناشی از حضور گاز متان یا گازهای مشابه در چاه بوده است. همچنین، برخی از قربانیان در هنگام ورود به چاه دچار کاهش سطح اکسیژن شدید شده بودند.این حادثه بار دیگر به روشنی نشان داد که نبود استانداردهای ایمنی در ساخت و نگهداری چاه‌های کشاورزی می‌تواند به فجایع انسانی تبدیل شود. فاجعه در کوهدشت نمونه‌ای تکان‌دهنده از این بی‌توجهی به مسائل ایمنی است؛ حادثه‌ای که می‌توانست با یک هشدار یا حضور به‌موقع نیروهای تخصصی، از بروز آن جلوگیری کرد.
جمع‌بندی
فاجعه در کوهدشت نه یک اتفاق نادر، بلکه نشانه‌ای از یک ضعف ساختاری در نظارت، آموزش، و تأمین تجهیزات ایمنی است. امید است با عبرت‌گیری از این رویداد تلخ، شاهد اصلاحات جدی در این حوزه و جلوگیری از بروز حوادث مشابه در آینده باشیم.یا باز هم باید شاهد تکرار چنین حوادث غم‌انگیزی باشیم تا شاید مسئولان چاره‌ای بیندیشند؟
