در حالی که رسانه‌ها و نهادهای بین‌المللی بارها درباره وضعیت زندانیان سیاسی در ایران هشدار داده‌اند، حال یکی دیگر از این زندانیان، میریوسف یونسی، در پی اعتصاب غذا به مرحله بحرانی رسیده است. او پدر علی یونسی، دانشجوی نخبه زندانی، است که از سه روز پیش در اعتراض به انتقال اجباری‌اش به بند ۷ زندان اوین دست به اعتصاب غذا زده است
وضعیت وخیم جسمانی میریوسف یونسی
میریوسف یونسی، زندانی ۷۰ ساله، از روز ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۴، به‌دلیل شرایط غیرانسانی بند ۷ اوین، اعتصاب غذا کرده و اکنون دچار افت شدید فشار و قند خون شده است. دختر او، آیدا یونسی، با انتشار پیامی در شبکه اجتماعی ایکس، اعلام کرده که پدرش به دیابت مبتلاست و ادامه این وضعیت می‌تواند جان او را به‌طور جدی تهدید کند.
میریوسف یونسی هفته گذشته به‌طور اجباری و با خشونت از بند ۴ به بند ۷ منتقل شد؛ جایی که برای افراد مسن و بیمار به هیچ‌وجه مناسب نیست. او از آن زمان، از تماس تلفنی، هواخوری و تغذیه مناسب محروم شده است.
حکمی برای سکوت؛ زندانی با سابقه علمی فرزند
میر میریوسف یونسی تنها یک زندانی سیاسی نیست؛ او پدر علی یونسی، دانشجوی نخبه دانشگاه صنعتی شریف و برنده مدال طلای المپیاد جهانی نجوم است. اما نام او حالا به جای افتخار، با پرونده‌های امنیتی و سکوت اجباری گره خورده است.میر یوسف در ۷ دی‌ماه ۱۴۰۱ توسط نیروهای امنیتی در شهرستان شاهرود بازداشت شد. پس از تحمل یک سال بازداشت موقت، در دادگاه انقلاب تهران، شعبه ۲۶ به ریاست قاضی ایمان افشاری، به پنج سال حبس تعزیری محکوم گردید. جزئیات اتهامات او هرگز به‌صورت شفاف منتشر نشد، اما فعالان حقوق بشر این حکم را بخشی از فشارهای امنیتی علیه خانواده‌های زندانیان سیاسی، به‌ویژه افراد تأثیرگذار، می‌دانند.
پسرش، علی یونسی، نیز از فروردین ۱۳۹۹ بدون محاکمه عادلانه بازداشت و نهایتاً به ۱۶ سال زندان محکوم شد؛ حکمی که پس از تجمیع به ۱۰ سال قابل اجراست. اتهامات او شامل “اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی” و “تبلیغ علیه نظام” عنوان شده است؛ اتهاماتی کلی که همواره علیه فعالان مدنی و دانشگاهی به‌کار می‌روند.میر یوسف و علی یونسی اکنون هر دو در زندان اوین نگهداری می‌شوند؛ یکی به جرم پدری برای یک نخبه، و دیگری به‌خاطر توانمندی علمی و اجتماعی‌اش. این وضعیت برای بسیاری از ناظران، نمونه‌ای از سرکوب سیستماتیک استعدادها و فشار بر خانواده‌های منتقد به‌شمار می‌رود.
