بازداشت پیمان نادریان، جوان ۲۲ ساله اهل مریوان، بار دیگر نقض حقوق بشر در کردستان را در مرکز توجه قرار داده است. طبق گزارش‌های سازمان حقوق بشری هەنگاو، او در جریان یورشی خشن از سوی نیروهای امنیتی دستگیر و به مکان نامعلومی منتقل شده است. این اتفاق نه تنها نشانه‌ای از تداوم سرکوب سیستماتیک در مناطق کوردنشین است، بلکه بازتابی از بی‌توجهی نهادهای حکومتی به اصول اولیه دادرسی عادلانه و حقوق شهروندی محسوب می‌شود.
بازداشت پیمان نادریان؛ روایت خانواده و شاهدان
بازداشت پیمان نادریان در شرایطی صورت گرفت که نیروهای امنیتی نیمه‌شب وارد منزل او در روستای “درەناخە” شدند و بدون ارائه حکم قضایی اقدام به ضرب‌وشتم و انتقال وی کردند. شاهدان عینی می‌گویند مأموران علاوه بر ایجاد فضای رعب و وحشت برای خانواده، تلفن همراه و برخی وسایل شخصی او را نیز ضبط کردند. خانواده نادریان تاکنون هیچ اطلاعی از سرنوشت فرزندشان دریافت نکرده‌اند و مراجعات مکرر آنان به نهادهای امنیتی و قضایی نیز بی‌پاسخ مانده است. چنین روندی که شامل بازداشت‌های خشن، بی‌اطلاعی خانواده‌ها و محرومیت بازداشت‌شدگان از دسترسی به وکیل است، بارها در مناطق کوردنشین تکرار شده و نگرانی‌های جدی حقوق بشری را به‌دنبال داشته است.
این وضعیت برای افکار عمومی یادآور ده‌ها پرونده مشابه در سال‌های اخیر است که در آن‌ها نیز با همان الگوی خشونت و سکوت، افراد به بازداشتگاه‌های نامعلوم منتقل شدند. در چنین شرایطی، جامعه محلی مریوان و فعالان حقوق بشری خواستار روشن شدن وضعیت او هستند، چراکه تداوم بی‌خبری تنها بر نگرانی‌ها می‌افزاید. پایان این بلاتکلیفی و پاسخ‌گویی شفاف مقامات، نخستین خواسته خانواده و جامعه مدنی در پرونده بازداشت پیمان نادریان است.
الگوی تکراری سرکوب در کردستان
بررسی موارد مشابه نشان می‌دهد که بازداشت پیمان نادریان تنها یک نمونه از روندی گسترده‌تر است. در هفته‌های اخیر، ده‌ها مورد بازداشت مشابه در شهرهای مهاباد، بانه، سقز و سنندج گزارش شده است. در بسیاری از این موارد، نیروهای امنیتی بدون ارائه حکم قضایی وارد منازل شهروندان شده و آنان را با خشونت بازداشت کرده‌اند.این الگوی سرکوب، نه‌تنها محدود به فعالان مدنی یا سیاسی نیست، بلکه شهروندان عادی نیز قربانی آن می‌شوند. به ویژه جوانان کورد که در معرض بیشترین خطر بازداشت‌های خودسرانه قرار دارند.
بازداشت پیمان نادریان در مریوان تنها یک واقعه منفرد نیست، بلکه بخشی از زنجیره‌ای طولانی از نقض حقوق بشر در کردستان است. این روند، با بی‌توجهی کامل به اصول قانونی و انسانی ادامه یافته و زندگی صدها خانواده را تحت تأثیر قرار داده است.آنچه امروز در مریوان رخ داد، می‌تواند فردا در هر نقطه دیگری از کردستان تکرار شود. به همین دلیل، دادخواهی و فشار افکار عمومی – هم در داخل و هم در سطح بین‌المللی – ضرورتی انکارناپذیر است. تنها با آگاهی‌بخشی، همبستگی اجتماعی و پیگیری حقوقی می‌توان در برابر این چرخه خشونت ایستاد.